Kiedyś tworzenie grzywny obróbka drewna Projekt zawsze obejmował wiele godzin ręcznego szlifowania, aby wygładzić powierzchnie do punktu, w którym można było nałożyć bejce i wykończenia nawierzchniowe. Większość tej pracy zniknęła wraz z pojawieniem się przenośnych szlifierek elektrycznych. Przenośne szlifierki taśmowe, szlifierki oscylacyjne i mimośrodowe oraz szlifierki oscylacyjne wyeliminowały większość ręczne prace szlifierskie stolarza, do tego stopnia, że ​​wielu dzisiejszych stolarzy-amatorów nigdy nie szlifuje ręcznie wszystko.

Ale możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że najlepsi stolarze nadal postrzegają końcowe szlifowanie ręczne jako niezbędny krok w przygotowaniu projektu obróbki drewna do ostatecznego wykończenia bejcy i warstwy nawierzchniowej.

Dlaczego ręczne szlifowanie jest konieczne

Biorąc pod uwagę, że możesz zamontować przenośną szlifierkę elektryczną z papierami ściernymi o drobnym ziarnie, możesz pomyśleć, że te narzędzia mogą osiągnąć idealną gładkość. Jednak praktycznie wszystkie szlifierki do wykańczania mechanicznego działają poprzez poruszanie tarczy w jakiejś formie ruchu orbitalnego lub oscylacyjnego, a to ruch powoduje zdrapywanie materiałów ściernych po słojach drewna – nie równolegle do słojów, jak w przypadku szlifowania ręcznego czy. Chociaż na pierwszy rzut oka mogą nie być widoczne, drobne rysy są nieuniknionym rezultatem szlifowania drewna z mocą narzędzia, a te zadrapania zatrzymają plamę i zabłocą powierzchnię drewna po ułożeniu powłok wykończeniowych stosowany.

W przeciwieństwie do tego, drobny element do drewna, który zostanie dobrze wyszlifowany ręcznie, pozwoli słojom drewna błyszczeć w całej okazałości.

Rodzaje papieru ściernego

Dostępnych jest wiele rodzajów papieru ściernego i materiałów ściernych, ale w przypadku ręcznego szlifowania wykańczającego najczęściej wybierane są:

  • Tlenek glinu: Ten papier ścierny wykorzystuje cząstki sztuczne jako materiał ścierny związany z elastycznym podkładem papierowym lub tkaninowym. Papier ścierny z tlenku glinu ma znajomy brązowy lub żółto-brązowy kolor. Materiały ścierne pękają podczas użytkowania, odsłaniając świeże powierzchnie cięcia w miarę postępu pracy. Papier z tlenku glinu jest stosunkowo trwały w porównaniu z innymi papierami ściernymi. Większość stolarzy posiada pod ręką dobry zapas papieru ściernego z tlenku glinu o ziarnistości 120, 150, 180 i 220 do końcowego szlifowania surowego drewna. Do wygładzania wykończeń warstwy nawierzchniowej między warstwami stosuje się papiery o ziarnistości 360 lub 400.
  • Granat: Jest to naturalny papier ścierny, wykorzystujący jako ścierniwo prawdziwe cząstki mineralne. Papier ścierny granatu jest zwykle czerwonawy lub czerwonawo-brązowy. Jest skuteczny papier ścierny, ponieważ cząstki kruszywa pękają podczas użytkowania, odsłaniając świeże krawędzie tnące w miarę postępu pracy. Cząsteczki nie przylegają jednak szczególnie dobrze do podłoża, a papiery ścierne z granatem nie są tak trwałe jak tlenek glinu. Papier ścierny Granat jest jednak tańszy niż papier ścierny z tlenku glinu. Papier granatowy jest powszechnie używany do szlifowania surowego drewna, ale nie sprawdza się szczególnie dobrze do szlifowania między warstwami lakieru lub farby.
  • Węglik krzemu: To kolejny materiał ścierny stworzony przez człowieka, ten o charakterystycznym ciemnoszarym lub niebiesko-czarnym kolorze. Jest często sprzedawany jako papier ścierny na mokro, ponieważ podkład jest wodoodpornym materiałem. Papier ścierny z węglika krzemu jest rzadko używany do szlifowania surowego drewna, ale często jest używany do szlifowania na sucho między warstwy wierzchniego wykończenia i może być stosowany do szlifowania na mokro ostatniej warstwy nawierzchniowej w celu uzyskania bardzo gładkiego wysokiego połysku koniec. Do tej pracy użyj papieru o ziarnistości 320 lub 400.

Techniki szlifowania ręcznego

Dla dzisiejszego stolarza ręczne szlifowanie zaczyna się w punkcie, w którym szlifowanie mechaniczne wygładziło projekt tak bardzo, jak to możliwe. W przypadku dużych gładkich powierzchni końcowe szlifowanie ręczne może wymagać jednego lub dwóch przejść papierem o ziarnistości 180 i 220, którego celem jest głównie usunięcie drobnych rys pozostawionych przez szlifierkę mechaniczną. Jednak projekty obróbki drewna o skomplikowanych krzywiznach mogą mieć powierzchnie, które nie są odpowiednio wygładzone, nawet przez najdrobniejsze szlifierki. Tutaj może być konieczne sekwencyjne ręczne szlifowanie papierem ściernym o ziarnistości 120, 150, 180 i 220, aby uzyskać pełną gładkość.

Szlifowanie ręczne należy zawsze wykonywać ruchem w przód iw tył równoległym do słojów drewna, a nie w poprzek. Pomiędzy przejściami szlifierskimi powierzchnie należy przetrzeć do czysta sczepną szmatką lub czystą szmatką zwilżoną spirytusem mineralnym. Spowoduje to usunięcie pyłu szlifierskiego i utrzymanie czystych porów drewna, dzięki czemu późniejsze szlifowanie będzie skuteczne.

Bloki szlifierskie

Do ręcznego szlifowania najlepiej używać klocków ściernych, aby papier ścierny miał mocny kontakt z powierzchnią drewna. Do szlifowania płaskich powierzchni wystarczy płaski blok. Możesz owijać papierem ściernym skrawki wykładziny, kołki o różnych rozmiarach, izolatory rur piankowych lub inne prowizoryczne przedmioty, aby dopasować papier ścierny do różnych kształtów pasujących do konturów obrabianego elementu. Możesz również szlifować, składając papier i naciskając ręcznie. Staraj się unikać matowienia lub zaokrąglania krawędzi ozdobnych konturów podczas szlifowania.

Po zakończeniu szlifowania drewno powinno być jedwabiście gładkie w dotyku. Przed przystąpieniem do bejcowania i powlekania nawierzchniowego należy ponownie wytrzeć drewno.

Wskazówka

Przed szlifowaniem końcowego słojów przesuń palcami po krawędzi. Powinieneś zauważyć, że jeden kierunek wydaje się gładszy niż drugi. Szlifowanie w kierunku gładkim przyniesie lepsze rezultaty.

Szlifowanie między warstwami wykończeniowymi

Większość doświadczonych stolarzy nakłada dwie lub nawet trzy warstwy lakieru lub oleju na projekt obróbki drewna. Między warstwami powierzchnie należy lekko przeszlifować papierem ściernym z węglika krzemu o ziarnistości 320 lub 400. Wytrzeć powierzchnie do czysta przed nałożeniem kolejnej warstwy.

Aby uzyskać najlepsze wykończenie, niektórzy stolarze wykonaj ostatni etap szlifowania na mokro ostatniej wyschniętej warstwy nawierzchniowej za pomocą mokro-suchego papieru ściernego z węglika krzemu. Użyj spirytusu mineralnego lub wody jako środka poślizgowego, a po zakończeniu wytrzyj powierzchnię do sucha. Ostateczne polerowanie syntetycznym padem z włókniny nada powierzchni jednolity połysk.

Dolna linia

Dla prawdziwie profesjonalnego wyglądu Twojego obróbka drewna projekty, zawsze szlifuj ręcznie przed przystąpieniem do barwienia i wykańczania. Wysiłek będzie wyraźnie widoczny w jakości wykonanej pracy.