Drewniane wykończenia, drewniane szafki i inne projekty stolarskie zwykle otrzymują wykończenie bejcy, a następnie powłokę ochronną z jakiegoś rodzaju lakieru. O ile naturalne drewno nie jest pokryte powłoką wierzchnią w stanie naturalnym lub nie jest malowane, bejca i lakier jest wykończeniem z wyboru dla większości projektów stolarskich i stolarskich. Barwienie szczególnie dobrze nadaje się do wydobycia tego, co najlepsze w wyglądzie wysokiej jakości twardego drewna, a także pomaga podkreślić umiejętności stolarza. Z drugiej strony farba jest często używana do ukrywania skaz lub ukrywania drewna, które nie jest idealne, takiego jak niedroga sosna.
Czy plama wzbogaci projekt?
Być może jest to oczywiste, ale pierwszym krokiem w dobrej pracy z bejcą jest upewnienie się, że projekt będzie naprawdę uwydatniony przez bejcę do drewna. Czy to projekt, którym chcesz się pochwalić? Czy drewno jest na tyle piękne, że podkreśli je bejcą? Na przykład, jeśli zbudowałeś duży wyłożona cedrem komoda z pełnym kocem
Zakładając, że projekt i drewno są godne, jakie są kolejne kroki?
Wybór właściwej bejcy
Do wyboru są nie tylko setki kolorów bejcy, ale każdy z tych kolorów daje wiele możliwości wyboru, jeśli chodzi o rodzaj bejcy.
Plamy pigmentowe vs. plamy barwnikowe. Wszystkie plamy można podzielić na dwa rodzaje. Zasadniczo plamy pigmentowe zawierały barwny brud, który jest zmielony na drobne cząstki. Z drugiej strony plamy barwnikowe to rozpuszczalne sole. Po zmieszaniu z rozpuszczalnikiem kryształy barwnika rozpadają się na pojedyncze cząsteczki, które są znacznie mniejsze niż cząsteczki pigmentu. Oznacza to, że plamy barwnikowe mogą dostać się do miejsc, w których pigmenty nie mogą. W drewnie o gęstym słojach, takim jak klon, plamy pigmentowe mają tendencję do ścierania się, pozostawiając niewiele koloru, podczas gdy plamy barwnikowe dobrze nadają kolor. Ale w przypadku drewna o otwartych słojach z dużymi porami, takiego jak dąb, plamy pigmentowe osadzają się w porach i nieco lepiej koloryzują niż plamy barwnikowe.
Większość komercyjnych plam, które kupujesz z półki w puszkach, to plamy pigmentowe, chociaż jest kilka plam barwnikowych sprzedawanych w ten sposób. Zazwyczaj barwniki są przygotowywane przez mieszanie suchych proszków w rozpuszczalniku i dlatego są stosowane głównie przez profesjonalnych stolarzy. Jeśli chcesz poeksperymentować z bejcami barwnikowymi, sklep stolarski jest miejscem, w którym powinieneś robić zakupy; nie znajdziesz ich na półkach w centrach majsterkowania z dużymi pudełkami.
Plamy olejowe. Najbardziej powszechnie dostępne, to są to, o czym myśli większość ludzi, gdy myślą o plamie. Zwykle używają bazy z oleju lnianego, co pozwala na długi czas schnięcia, co zapewnia gładkie wykończenie. Plamy olejowe można rozpoznać po rodzaju wymaganego roztworu do rozcieńczania i czyszczenia. Jeśli produkt wymaga spirytusu mineralnego (rozcieńczalnika do farb) jako roztworu do czyszczenia lub jako składnik wymienia „destylat ropy naftowej”, jest to plama olejowa.
Większość plam olejowych zawiera mieszankę pigmentu i barwnika, a niektóre zawierają tylko barwnik. Plamy olejne można przecierać lub pędzlem, ale są one bardziej odpowiednie do szczotkowania niż plamy na bazie wody.
Bejca na bazie wody. Jak sama nazwa wskazuje, plamy te wykorzystują wodę jako spoiwo i rozpuszczalnik. Ułatwia to aplikację, jest mniej toksyczny i śmierdzący. Można je rozpoznać po etykietach, które wymieniają wodę jako środek rozcieńczający i roztwór do czyszczenia. Bejce na bazie wody są najlepsze, jeśli planujesz użyć wykończenia na bazie wody; lakiery na bazie wody często nie wiążą się dobrze z plamami na bazie oleju. Jednak bejce na bazie wody mogą być trudniejsze do nałożenia, ponieważ schną bardzo szybko i mają tendencję do podnoszenia słojów na drewnie. Wymagane są specjalne czynności przygotowawcze, w tym „podniesienie słojów” wodą i lekkie przeszlifowanie przed barwieniem. Plamy na bazie wody są zwykle wcierane.
Plamy po żelu. Plamy znane jako plamy żelowe to nic innego jak bardzo gęste plamy na bazie oleju. Sprzątają spirytusem mineralnym. Bejce żelowe są dość uciążliwe w aplikacji (wcieranie to standardowa metoda), ale zapewniają gładki kolor i rzadko powodują plamienie, nawet na sosnie. Bejce żelowe to jedyny wybór, gdy barwisz sosnę lub inne drewno iglaste.
Jednoetapowe bejcowanie i wykańczanie. Ostatnią innowacją, która pozwala zaoszczędzić czas, jest połączenie bejcy i produktu lakierniczego, które łączy w jednym produkcie środek barwiący i warstwę nawierzchniową. Czasami nazywa się je plama lakierus. Występują zarówno w postaci olejowej, jak i wodnej i są sprzedawane pod etykietami typu „One-Step Stain i Poly”. lat. Produkty bejcowo-polimerowe są zwykle nakładane pędzlem, podczas gdy duńskie oleje nakłada się w jednej warstwie zalewowej, którą można szybko zetrzeć.
Produkty te zarówno barwią drewno, jak i utwardzają się do wykończenia powierzchni. Nakładanie wielu warstw powoduje pogłębienie koloru. Po uzyskaniu pożądanego koloru można je również pokryć od góry tradycyjnym, przezroczystym lakierem poliuretanowym. Niektóre z tych produktów mówią, że można je nakładać na istniejącą bejcę i lakier, co czyni je dobrym rozwiązaniem do odmładzania zniszczonych powierzchni.
Niektórzy stolarze trochę pogardzają tymi produktami oszczędzającymi czas, ale w rzeczywistości działają całkiem dobrze. Bardzo wysokiej jakości elementy do obróbki drewna mogą nie być najlepszym miejscem do stosowania jednoetapowych wykończeń, ale pełnią doskonale akceptowalną rolę w innych zastosowaniach.
Prawidłowe przygotowanie
Wiele innych dobrych projektów obróbki drewna zostało splamionych lub zniszczonych, gdy stolarka przyspieszyła etapy przygotowania i nałożyła bejcę i wykończenie na drewno, które nie było na to gotowe. Pierwszym krokiem do doskonałego wykończenia bejcy jest dokładne przeszlifowanie projektu. Możesz zdecydować, czy chcesz użyć klocka szlifierskiego, czy losowej szlifierki oscylacyjnej, aby wykonać lwią część pracy. Tak czy inaczej, zacznij od kilkukrotnego szlifowania projektu, używając stopniowo coraz drobniejszego ziarna papier ścierny jak idziesz. Kiedy skończysz, zakończ z szlifowanie ręczne z bardzo drobnym papierem dla ostatecznego szlifu.
Niektórzy stolarze oceniają jakość pracy z piaskiem, umieszczając starą nylonową pończochę na dłoni i pocierając nią cały projekt. Jeśli nylon zahaczy o jakąkolwiek część szlifowanego obszaru, masz więcej do zrobienia.
Po dokładnym przeszlifowaniu projektu kolejnym krokiem jest pozbycie się wszystkich pozostałości po szlifowaniu. Zacznij od odkurzania projektu najlepiej jak potrafisz za pomocą odkurzacza stolarskiego. Umieść nasadkę szczotkową na końcu, aby nie zarysować szlifowania plastikowym odkurzaczem lub końcówką węża. Po odkurzeniu raz lub dwa razy przejrzyj cały projekt ściereczką, aby usunąć pozostały drobny kurz.
Przed nałożeniem bejcy na surowe drewno warto nałożyć warstwę odżywka przed plamami. Odżywka zapobiega powstawaniu smug i plam oraz zapewnia bardziej równomierne wchłanianie plamy. Jest to dobry środek do wszystkich rodzajów drewna, ale przede wszystkim do sosny i innych gatunków drewna iglastego. Przed nałożeniem odżywki do wstępnego odplamiania koniecznie przeczytaj instrukcję. W niektórych przypadkach producent radzi, aby odżywkę zetrzeć po kilku minutach, a następnie nałożyć plamę w ciągu dwóch godzin. Ponadto niektóre odżywki do prania wstępnego mają tendencję do rozjaśniania koloru plamy, ale można temu zapobiec, nakładając drugą warstwę bejcy.
Prawidłowa aplikacja
Bejcę można nakładać pędzlem lub gąbką lub wcierać czystą szmatką. Wybór metody zależy częściowo od osobistych preferencji, ale każdy rodzaj plam najlepiej nadaje się do określonych metod. Jeśli zamierzasz użyć plama żelowa, nałożyć szmatką i przetrzeć po osiągnięciu pożądanego koloru. Bejc żelowych nie należy nakładać pędzlem lub padem.
W przypadku bejcy na bazie oleju możesz wcierać je ściereczką lub nakładać pędzlem. Podczas szczotkowania upewnij się, że wybrałeś pędzel z naturalnym włosiem, na przykład ze świńskiego włosia. Niektórzy stolarze lubią szczotkować plamy na bazie oleju, a następnie pocierać powierzchnię szmatką, aby zapewnić równomierne pokrycie.
Bejce na bazie wody wysychają bardzo szybko, dlatego często wciera się je szmatką, ale można je również przetrzeć pędzlem z włosia syntetycznego. Nie używaj pędzli z naturalnym włosiem do produktów na bazie wody, ponieważ włosie jest nasycone i wiotkie.
W przypadku każdej bejcy głębszy odcień można uzyskać, nakładając drugą warstwę.
Jednoetapowe wykończenia zawierające poliuretanową warstwę nawierzchniową należy nakładać bardzo cienkimi warstwami za pomocą pędzla z naturalnego włosia w przypadku produktów na bazie oleju lub syntetycznego pędzla z włosia w przypadku produktów na bazie wody. W razie potrzeby można nałożyć drugą warstwę po lekkim polerowaniu delikatną wełną stalową i przetarciu ściereczką.
Bez względu na to, jakiego rodzaju pędzla używasz, kup dobry i zadbaj o niego. Jeśli zamierzasz wydać pieniądze na zakup dobrego pędzelka, utrzymuj go w czystości, a wynagrodzi Cię lepszym wykończeniem i będzie trwał dłużej.
Nakładanie warstwy wierzchniej
Ostatnim krokiem jest nałożenie ochronnej warstwy nawierzchniowej. Istnieje wiele opcji, ale większość stolarzy używa dziś jakiejś formy poliuretan lakier. Większość stolarzy zaleca dopasowanie lakieru nawierzchniowego do produktu, który ma taką samą bazę rozpuszczalnika jak bejca – lakieru na bazie wody na bejce na bazie wody lub lakieru na bazie oleju na bejcy na bazie oleju. Niektórzy producenci twierdzą, że ich produkty będą przylegać do wszelkiego rodzaju plam, najlepiej tego nie testować, chyba że producent wyraźnie stwierdzi, że jest to dozwolone.
Nakładać pędzlem – włosie naturalne do nakładania lakierów olejnych, włosie syntetyczne do produktów na bazie wody. Bardzo częstym błędem jest potrząsanie puszką lakieru poliuretanowego przed jego nałożeniem. Chociaż jest to powszechny sposób mieszania farby, ma katastrofalny efekt z poliami, ponieważ wprowadza maleńkie pęcherzyki, które mogą źle wpływać na wykończenie drewna. Zamiast tego dokładnie (i powoli) wymieszaj lakier poliuretanowy przed nałożeniem.
Aby zapewnić dobrą powłokę ochronną, często konieczne są dwie lub nawet trzy warstwy lakieru. Nakładaj je cienkimi warstwami, delikatnie szlifując papierem ściernym 220-grip i przecierając powierzchnię między warstwami.