Ciekawi Cię znalezisko na pchlim targu? Mogłoby być Bakelit, syntetyczny związek opracowany w 1907 roku przez Leo Baekelanda, belgijsko-amerykańskiego chemika. Powszechnie uważane za pierwszy syntetyczny plastik, przedmioty bakelitowe są gorący towar dziś wśród kolekcjonerów biżuteria w stylu vintage i części mechaniczne.
Mając na rynku wiele reprodukcji, mądrze jest nauczyć się różnych metod identyfikacji Bakelit zamiast dowiedzieć się później, że popełniłeś kosztowny błąd. Istnieje wiele sposobów na przetestowanie wartościowych kawałków bakelitu, a kilka z nich wymaga użycia wyłącznie zmysłów. Dopóki jednak nie nauczysz się dobrze identyfikować bakelitu, dobrze jest zastosować więcej niż jeden z tych testów.
Niektórzy ludzie, którzy są dobrze zorientowani w identyfikacji bakelitu, zalecają test gorącej wody jako standard, jeśli chodzi o dokładną identyfikację tej formy plastiku. W tej metodzie kawałek plastiku umieszcza się pod bardzo gorącą bieżącą wodą z kranu. Ciepło z wody uwalnia zapach bakelitu przypominający formaldehyd. Ten test działa dobrze z bransoletkami wykonanymi w całości z bakelitu i jest bardzo dobrym sposobem na potwierdzenie elementu po dostarczeniu go do domu. Ale chociaż okazało się to skuteczną metodą testowania w domu, większość konsumentów próbuje to zweryfikować
Być może będziesz musiał zastosować więcej niż jeden test, aby wykluczyć wynik fałszywie dodatni (lub ujemny). Wspólnie używaj wszystkich zmysłów, aby określić, czy badany obiekt jest bakelitem, czy nie. Słowo ostrzeżenia: unikaj stosowania testu „gorącej szpilki”, w którym szpilka lub igła rozgrzana przez źródło ciepła jest wciskana w plastikowy przedmiot. Niektóre starsze tworzywa takie jak celuloid są bardzo łatwopalne, a rozgrzana szpilka może być niebezpieczna nie tylko dla plastiku, ale także dla Ciebie.
