Przewodnik po zabytkowych i zabytkowych rowerach

Zaczynając od „Dandy” lub „Hobby Horse”

Pierwszy napędzany przez człowieka pojazd z dwoma kołami był nazywany „dandysem” lub „hobbystycznym koniem”, a czasami te dwie nazwy są połączone w „koń dandysa”. Znani byli również jako Draisiennes, ponieważ zostali wymyśleni przez niemieckiego wynalazcę Karla Draisa.

Datowane na początek XIX wieku różniły się od rowerów, jakie znamy dzisiaj, ponieważ nie miały pedałów. Jeździec siadał na nich okrakiem i poruszał się wraz z ich stopami.

Wykonane w całości z drewna konie dandysowe były ledwo sterowalne i dość trudne do utrzymania w równowadze. Wyszły z mody dość szybko i minęły dziesięciolecia, zanim kolejna wersja dwukołowca trafiła do konsumentów.

Welocyped lub „Boneshaker”

Rowery te były nazywane przez producentów welocypedami, ale konsumenci, którzy jeździli, wymyślili przydomek „boneshakers”. Jak sugeruje ten moniker, te rowery były bardzo niewygodne w jeździe ze względu na sztywność ich konstrukcji składającej się z żelaznej ramy i opon, dwóch kółek wykonanych z drewna oraz pedałów przymocowanych bezpośrednio z przodu oś. Niektóre miały hamulce na tylnych kołach, a większość miała dzwonki ułatwiające nawigację wśród pieszych i konnych.

Penny-Farthings lub rowery z wysokimi kołami

Ten typ jest tym, z czym wielu ludzi się kojarzy antyczny rowery i pierwszy, który będzie określany jako rower. Z dużym przednim kołem (zaprojektowanym do napędzania roweru szybciej niż pokazane nieco starsze „boneshakers”) powyżej) i bardzo małe tylne koło, mają wyraźnie inny wygląd w porównaniu z nowoczesnymi rowery.

Nazwy najbardziej kojarzone z tym nowatorskim stylem to grosz-farthing (odnoszący się do dwóch rodzajów brytyjskich monet) z ogromnymi różnicami w ich rozmiarach) i high wheeler, ale czasami będzie nazywany high wheel lub an zwykły. Niektórzy będą nazywać je „boneshakerami”, chociaż nie jest to całkiem dokładne. Miały opony z pełnej gumy i długie szprychy, dzięki którym jazda była płynniejsza.

Zwiększona prędkość tych motocykli była dobra i dobra, z wyjątkiem sytuacji, gdy nadszedł czas, aby się zatrzymać. Wielu jeźdźców zostało wyrzuconych z motocykli, gdy nagle zatrzymali się podczas wypadku, nawet z czymś tak prostym, jak kamień lub koleina na ich drodze.

Rower bezpieczeństwa

Rower bezpieczeństwa miał być bardziej przyjazny dla użytkownika niż grosz. Ten styl roweru powrócił do posiadania dwóch kół tego samego rozmiaru, co ułatwiło wsiadanie i nawigację. Dalsze ulepszenia obejmowały dodanie napędu łańcuchowego na tylne koła, aby pomóc w szybszym poruszaniu się bez dużego przedniego koła. Opony z twardej gumy zostały ostatecznie zastąpione oponami pneumatycznymi, co zapewniło jeszcze większy komfort jazdy na tych rowerach.

Dzięki zwiększonemu bezpieczeństwu i wygodniejszej jeździe coraz więcej osób zaczęło jeździć na rowerze pod koniec XIX wieku. Pierwsze rowery bezpieczeństwa były jednak drogie, więc zwykle należały do ​​klasy wyższej. W miarę postępu rewolucji przemysłowej koszty posiadania spadły, więc coraz więcej ludzi z klasy robotniczej używało ich jako środka transportu. W tym okresie kobiety również bardziej zainteresowały się jazdą na rowerach dwukołowych.

Rowery Fat Tire firmy Schwinn

W latach 30. znany producent rowerów Schwinn wprowadził rower z grubymi oponami o nazwie Excelsior. Został pierwotnie zaprojektowany dla hałaśliwych jeźdźców, takich jak nastoletni chłopcy. Co ciekawe, rama Excelsior służyła jako model dla pierwszych rowerów górskich wyprodukowanych kilkadziesiąt lat później.

Firma ta wyprodukowała również fajne modele Aerocycle, Jaguar i Phantom, które kolekcjonerzy lubią znaleźć w doskonałym stanie z oryginalnym lakierem. Nawet w kiepskim stanie, dziś sprzedają za setki. Oryginalne części, od pedałów po kierownicę, są również warte pieniędzy dla tych, którzy jeżdżą na rowerze przywrócenie.

Podobnie jak pokazany tutaj Centennial Phantom, niektóre modele vintage Schwinn zostały odtworzone i są kolekcjonerski teraz same w sobie. Sprzedają się w tym samym przedziale cenowym, co modele vintage, gdy są w doskonałym stanie.

Rowery z lat 60. i 70.

Zainteresowanie rowerami wzrosło w latach 60., a wiele nowych modeli stało się popularnymi. Angielskie trzybiegowe były poszukiwane na początku dekady, a następnie 10-biegowe przerzutki wyścigowe z zakrzywioną w dół kierownicą przyciągnęły później uwagę konsumentów. Przerzutka została wynaleziona wiele dekad wcześniej, ale do późnych lat sześćdziesiątych była bardziej powszechna w Europie niż w Stanach Zjednoczonych.

Chociaż z pewnością byli inni, Schwinn pozostał dominującym producentem rowerów w Ameryce w tej epoce. Ich produkcja obejmuje trzybiegowe style Traveler i Paramount wraz z wszechobecnym 10-biegowym Varsity. Poszukiwane były również modele siedzeń bananowych z wysokimi kierownicami, takie jak Stingray i Grey Ghost. Wiele z tych rowerów sprzedaje się dziś za ponad 1000 USD, gdy są w bardzo dobrym lub doskonałym stanie stan: schorzenie.