Jeśli próbujesz określić wiek kawałek amerykańskich antycznych mebli, będzie to wymagało pracy dochodzeniowej. Przyjrzyj się uważnie różnym elementom, z których składa się mebel. Zbadaj poziom pracy włożonej w meble od stolarki, wykończenia, gałek i innych. Przestudiuj użyte materiały z drewna, tkaniny i śrub. Jeśli weźmiesz pod uwagę wszystkie te czynniki, być może będziesz w stanie samodzielnie ustalić, czy masz antyczną lub wykonaną maszynowo reprodukcję.
Wyjdź poza styl utworu
Kiedy próbujesz określić wiek mebla, nie możesz po prostu patrzeć na styl mebli. Popularne style były przez lata masowo powielane, a niektóre z tych klasycznych stylów są nadal tworzone.
Ogólny styl — taki jak Chippendale, William i Mary, Królowa Anna, lub odrodzenie rokoko— może służyć jako potencjalna wskazówka, chociaż nie ostateczna. Po ustaleniu konkretnego stylu, poszukaj oznak starzenia, które mogłyby zweryfikować, czy masz antyki, czy nie.
Zbadaj dna, wnętrze i plecy
Przyjrzyj się stolarce (miejsca w meblach, w których łączą się elementy). Spójrz na spód lub tył mebla lub na jego drzwi i szuflady. Może to dostarczyć ważnych wskazówek na temat tego, czy kawałek
Większość ręcznie robionych elementów będzie miała pewne nieregularności na powierzchni, takie jak drobne wyszczerbienia, które zostały wykonane przez ręczny samolot używany do wygładzania drewna. Te nacięcia są czasami nawet bardziej widoczne na odwrocie niż na wykończonej, przedniej powierzchni. Jeśli praca wygląda na zbyt równą lub idealną, prawdopodobnie została wykonana maszynowo lub cięta maszynowo. Większość wyrobów maszynowych pochodzi z okresu po rewolucji przemysłowej (po 1860 r.).
Sprawdź idealnie dopasowane elementy
Niewielkie pasujące elementy na meblach, takie jak drewniane gałki do szuflad, wrzeciona krzeseł czy nóżki na różnych przedmiotach, mogą mieć niewielkie różnice w kształcie. Może to oznaczać, że zostały wykonane ręcznie przed 1860 rokiem.
Meble robione maszynowo będą miały komponenty, które będą pasować lepiej niż te wykonane ręcznie. Jest prawie niemożliwe, aby wykonać ten sam dokładnie ten sam element meblowy bez użycia maszyn.
Spróbuj dowiedzieć się, jakich narzędzi użyto
Kiedy do wygładzania drewna używano strugów ręcznych, zwykle pozostawiały one nierówną powierzchnię. Jest to szczególnie widoczne na odwrocie lub spodzie elementów wykonanych przed połową XIX wieku. Ręczne dłuta i narzędzia do obróbki drewna obsługiwane za pomocą smarowania kolanem pozostawiają nacięcia i wyszczerbienia w drewnie.
Kiedy używano pił tarczowych (nie było to powszechne aż do połowy XIX wieku), zwykle można zobaczyć okrągły wzór, który pozostał jako dowód. Dla porównania ręczne piły ręczne pozostawiły prostszy wzór.
Ręcznie wykonany mebel nie oznacza, że jest antykiem. Meble są do dziś wykonywane ręcznie. Jednak dowody wykonane maszynowo dają lepszy obraz tego, kiedy mebel mógł nie być z.
Spójrz na drewno i tkaninę obiciową
Rozróżnienie rodzaju drewna lub wykończenia zastosowanego na meblu może być trudne, ale są to ważne wskazówki. Niektóre gatunki drewna były preferowane w różnych okresach meblarskich.
Na przykład dąb był używany głównie w meblach wyprodukowanych przed 1700 rokiem. Po 1700 r. dużą popularnością cieszył się mahoń i orzech. W XIX wieku klon i czereśnia pojawiały się dość często w produkcji szlachetnych mebli. Wielu wiktoriańskich producentów mebli używało mahoniu i palisandru do końca XIX wieku. Potem, około 1900 roku, dąb znów stał się popularny.
Rodzaj użytego drewna nie jest dokładnym wskaźnikiem wieku, ale kiedy połączysz inne czynniki, takie jak styl i technika budowy, zaczniesz lepiej rozumieć datę dzieła.
Oryginalne materiały obiciowe, takie jak jedwab, wełna lub bawełna, były przędzone i wplatane w różnorodne adamaszki, satyny i brokaty o wielu różnych wzorach. W różnych okresach na tapicerkę faworyzowano szeroką gamę materiałów i wzorów tkanin. „Meble amerykańskie: stoły, krzesła, sofy i łóżka” autorstwa Marvina D. Schwartz to przewodnik po tapicerce, który pomoże Ci rozszyfrować style pasujące do epoki meblarskiej.
Zbadaj śruby i inny sprzęt
Dokładnie sprawdź śruby. Śruby nie zostały całkowicie wykonane maszynowo aż do 1848 roku. Więc jeśli znajdziesz mebel za pomocą śrub, które mają całkowicie zaokrąglone trzonki, zaostrzone końce i są idealnie wykończone główki z pasującymi nacięciami (podobnie jak śruba, którą kupujesz dzisiaj), kawałek prawdopodobnie pochodzi z połowy XIX wieku lub później.
Śruby wykonane od około 1812 do połowy XIX wieku były częściowo wykonywane maszynowo, dzięki czemu gwintowanie wyglądało bardziej równomiernie. Ale głowice wciąż były wykończone piłami do metalu, aby dodać rowek na śrubokręt, więc nie ma dwóch identycznych.
Pierwsze śruby zostały wykonane w XVIII wieku przez kowali przy użyciu kwadratowych gwoździ, które były podgrzewane i wbijane, aż stały się nieco okrągłe. Wskazówki były tępe i każdy był wyjątkowy. Jeśli znajdziesz te ręcznie wykańczane śruby w meblach, zbadaj inne aspekty elementów, aby sprawdzić, czy wydają się pasować do śrub w wieku. Jednym z podobnie datowanych elementów są mosiężne okucia.
Sprzęt z początku XVIII wieku został odlany z roztopionego mosiądzu przy użyciu form wykonanych z piasku. Ten sprzęt często ma wtrącenia lub ślady pozostawione przez ziarna piasku lub dziwne kolory z zanieczyszczeń. Tył sprzętu często pozostawiał ślady po ospie, podczas gdy powierzchnie skierowane na zewnątrz były polerowane. Mosiądz z początku XIX wieku ma również chropowatą fakturę, wykończenie i gwint.
Od lat 30. XIX wieku do Okres Wschodniego Jeziora w latach 80. XIX wieku okucia mosiężne wypadły z łask w produkcji mebli i były rzadko używane. Jeśli masz kawałek z mosiądzu, najprawdopodobniej jest to sprzed lat 30. XIX wieku lub kawałek odrodzenia z końca XIX wieku.
