Niektóre z najbardziej popularnych Amerykanów antyczny mebel, znany jako Shaker style, został stworzony nie przez jednego projektanta, ale przez grupę ludzi, których łączy pewien zestaw przekonań i estetyki. W szczytowym momencie ruch Shaker obejmował około 6000 członków mieszkających w 19 wioskach rozciągających się od Z Maine do Indiany — jednak ta niewielka grupa ludzi wywarła imponujący wpływ na amerykański styl i design.

O shakerach

Shakerzy byli sektą religijną, która kwitła przez większą część XIX wieku. Jeden z najtrwalszych amerykańskich eksperymentów utopijnych, ich ruch został zapoczątkowany przez małą grupę angielskich emigrantów, którzy przybyli do Nowego Jorku w 1774 roku. Znani szyderczo jako „Wstrząsający Kwakrzy” ze względu na ich szaleńcze tańce i transy podczas nabożeństw, Wierzący (ponieważ odnosili się do siebie) głosili, że droga do zbawienia leży w ciężkiej pracy, powstrzymywaniu się od ziemskich przyjemności i nieustannym modlitwa. Praktykowali także celibat i spółdzielczy styl życia, w którym cała własność była współwłasnością. Kiedy rodziny stały się częścią społeczności Shakerów, mężowie rozstali się z żonami, a dzieci żyły oddzielnie od rodziców.

Gdy zaczęli wytwarzać meble (najpierw na ich użytek, a później na sprzedaż), rzemieślnicy Shakerów podążali głównie za współczesnymi stylami federalistycznymi, takimi jak te z Hepplewhite oraz Sheraton, z ich ideałami symetrii, proporcji i równowagi. Wkrótce jednak uprościli te neoklasyczne linie jeszcze bardziej, do niemal ascetycznego stopnia. Matka Ann Lee, założycielka ruchu, zalecała, aby dzieło było „proste i proste... nie upiększony żadnymi zbędnymi rzeczami, które nie dodają nic do jego dobroci ani trwałości”.

Zamiast misternej intarsji, kunsztownego rzeźbienia lub grubych fornirów obecnych w innych amerykańskich stylach mebli, „jakość wykonanie, dźwiękowe materiały i gładkie wykończenie stały się klasycznymi elementami designu Shakera” – zauważają Jonathan Fairbanks i Elizabeth Bates w Meble amerykańskie: 1620 do chwili obecnej.

Trzy Ps of Shaker Craftsmanship

Trzy litery P charakteryzujące wartości Shakera – prostota, praktyczność i duma – znajdują odzwierciedlenie w ich meblach.

  • Lasy różniły się w zależności od regionu, ponieważ rzemieślnicy używali niedrogiego, łatwo dostępnego lokalnego drewna. Do popularnych gatunków drewna należały klon, sosna, czereśnia, orzech i hikora (szczególnie do przedmiotów wymagających giętych elementów) oraz topole (szczególnie do wnętrz).
  • Nogi są delikatne i proste; mogą być kwadratowe lub okrągłe, często zwężające się lub z delikatnym obrzękiem pośrodku. Nie ma ani stóp, ani ekstremalnie prostych nóżki wspornika na kawałki etui; do krzeseł i stołów stosuje się nóżki cylindryczne, strzałkowe lub gruszkowe.
  • Wyróżniające się elementy złączne to ręcznie kute gwoździe i podwójne kołki.
  • Elementy konstrukcyjne obejmują stopy kuliste, złącza wpuszczane i czopowe, szuflady w kształcie jaskółczego ogona oraz konstrukcję ramowo-panelową.
  • Meble są często pomalowane lub poplamione na żółto, pomarańczowo, ciemnoczerwono lub zielono – na kolory, na których nie widać brudu.
  • Zaprojektowane do wspólnego życia, wiele elementów jest dużych, ale często są lekkie i kompaktowe, dzięki czemu można je przenosić i łatwo przechowywać. Stoły miały opadające liście i odkręcane nogi. Krzesła, stojaki i szafki zbudowano do zawieszenia na kołkach. Często piękno pracy Shakera tkwi w jego pomysłowości.
  • Meble nie są pozbawione elementów dekoracyjnych, ale dekoracja jest częścią konstrukcji mebla. Charakterystyczne cechy to długie „palec”, duże, gładkie, guzikowe lub „grzybkowe” gałki; i szerokie listwy na oparciach krzeseł. Blaty krzeseł zdobią zwieńczenia w kształcie żołędzi, szyszek lub płomieni.

O krzesłach Shaker

Wraz ze swoimi łączonymi na mikrowczepy pudełkami i koszami, Shakery są najbardziej znane ze swoich licznych krzesła. Według Clarence'a Hornunga byli prawdopodobnie pierwszymi ludźmi w kraju, którzy używali i produkowali fotel bujany na dużą skalę Skarbiec amerykańskiego wzornictwa i antyków.

Innym wynalazkiem było „przechylane” krzesło, boczny fotel z oparciem drabiny z unikalnymi stopami kulistymi, umożliwiającymi przechylanie się do tyłu bez wysiłku. Oba były tak popularne w latach 70. XIX wieku, że Shakers opatentował i zaczął je produkować na sprzedaż, znakując je z szablonami lub naklejkami z napisem „Shaker's Trade Mark, Mt. Lebanon, NY”, strona Matki Kolonia.

Zmiana stylów i czasów

Projekty architektury i mebli były dyktowane przez sektę Mother Colony w Nowym Jorku i te projekty pozostały niezmienne w czasie. Pojawiły się jednak różnice regionalne. Na przykład, mimo że Shaker Millennial Laws nakazuje „koraliki, gzymsy i gzymsy, które są jedynie fantazyjne mogą nie być wykonane przez wierzących”, meble wykonane przez South Union, kolonia Kentucky często ma subtelne ozdoby Detale. I, wbrew wspólnotowemu duchowi sekty, niektórzy indywidualni rzemieślnicy podpisywali swoje prace; godne uwagi nazwiska to Orren Haskins, Amos Stewart, Benjamin Smith i Eli Kidder.

Wielu specjalistów Shaker uważa 1820-1865 za „klasyczną erę” mebli Shaker. Potem utwory zaczęły ewoluować, stając się bardziej kolorowe, a nawet odzwierciedlając współczesne style, które mogą pomóc w ich datowaniu. W tych późniejszych pracach:

  • Produkowane w handlu gałki porcelanowe zastąpiły gałki drewniane.
  • Wzrosło użycie kontrastującego jasnego i ciemnego drewna.
  • Tkane taśmy tkaninowe, wykonane z kolorowych tkanin ułożonych w szachownicę, zastąpiły plecy i siedziska na krzesłach.
  • Kawałki są lakierowane w celu podkreślenia słojów drewna.

Ceny i popularność

W latach 80., nawet po zamknięciu ostatnich wiosek Shakerów (jedna aktywna społeczność nadal istnieje, Sabbathday Lake in Maine z tylko dwoma członkami (stan na 2017 r.), zainteresowanie ich sztuką i architekturą zaczęło rosnąć. Duże sztuki w dobrym stanie mogą osiągać ceny w pięciu i sześciu cyfrach. Na aukcji Willis Henry w październiku 2009 r. na Harvardzie w stanie Massachusetts (kiedyś miejsce to znajdowało się w wiosce Shakerów), stół jadalny z kozłami zarobił 117 000 USD, a biurko do szycia sprzedano za 17 550 USD.

Zaprojektowane w epoce, w której style stawały się coraz cięższe i bogatsze, smukłe linie i pozbawione upiększeń powierzchnie mebli Shaker wydają się szczególnie nowoczesne, a nawet znajome współczesnym oczom. Chociaż technicznie ten styl należałby do kategorii „mebli wiejskich”, elementy Shaker są tak starannie wykonane, że nie wyglądają na grubo ciosane, ale dość wyrafinowane. Projektanci tacy jak Gustav Stickley, modernista Charles Eames i George Nakashima uznali wpływ stylu Shakera na ich twórczość.