Mennica Stanów Zjednoczonych wyprodukowała Susan B. Antoniego dolarów tylko przez cztery lata (1979, 1980, 1981 i 1999). Frank Gasparro zaprojektował zarówno awers, jak i rewers. Urzędnicy rządowi mieli nadzieję, że mniejsza moneta zastąpi papierowego dolara w obiegu i zaoszczędzi pieniądze. Oszczędność ta opierała się na założeniu, że papierowy dolar wystarczy na osiemnaście miesięcy, a moneta na trzydzieści lat.
Pierwotnie Gasparro zaprojektował symboliczną postać Lady Wolności. Portret bardzo przypomina wczesne miedziane centy z Lady Liberty zwróconą w lewo i jej włosami opadającymi za nią. Niestety, Kongres podyktował, że moneta ma przedstawiać obrończynię praw kobiet Susan B. Antoniego. Ze względu na ograniczenia czasowe Gasparro przyjął odwrotną konstrukcję dolara Eisenhowera, aby pasował do nowego mniejszego dolara, zamiast projektować nowy.
Nowa moneta była bardzo niepopularna wśród opinii publicznej. Wcześniej dolar Eisenhowera miał 38,1 mm szerokości i ważył 22,68 g. Mniejsza Susan B. Dolar Anthony miał zaledwie 26,5 mm średnicy i ważył zaledwie 8,1 g. Uważano, że mniejsza moneta będzie łatwiejsza do noszenia i popularna wśród publiczności. Niestety często mylona była z monetą ćwierćdolarową, która miała 24,3 mm i ważyła 5,6 g.
Kilka odmian zwiększa emocje związane z ich kolekcjonowaniem. Dwa z nich są dość znaczące, a jeden z nich zwykle kosztuje ponad 100 USD.
