Co to jest srebrny certyfikat?

Stany Zjednoczone po raz pierwszy wyemitowały srebrne banknoty dolarowe w 1878 roku. Są to jedne z najczęściej zbieranych serii wszystkich amerykańskich walut papierowych. Od czasu do czasu ludzie nadal znajdują w obiegu srebrny certyfikat. Chociaż wygląda bardzo podobnie do banknotów jednodolarowych, dwudolarowych i pięciodolarowych, są one nieco inne, co przyciąga wzrok opinii publicznej.

Historia Srebrnego Certyfikatu

Pierwsze srebrne certyfikaty wydano na mocy ustawy Bland Allison z 28 lutego 1878 r. Jest to ta sama legislacja, która stworzyła Srebrny dolar Morgana. Istniało pięć różnych emisji, które były płatne na okaziciela na żądanie w srebrne dolary lub srebrna moneta. Pięć kwestii to:

1. Seria 1878 i 1880. Banknoty te zostały wyemitowane w nominałach od 10 do 1000 dolarów. Oficjalnie były one oznaczone jako „Certyfikaty depozytowe”, co wskazuje, że wymagane srebrne dolary jako wskazane przez nominał zostały zdeponowane przez rząd w Departamencie Skarbu Stanów Zjednoczonych Państwa.
2. Seria 1886, 1891 i 1908. Dostępne nominały w tej serii zostały rozszerzone o banknoty od 1 do 1000 USD.
3. „Seria edukacyjna” z 1896 r.. Ta słynna seria jest uważana za jedną z najpiękniejszych artystycznie serii banknotów papierowych, jakie kiedykolwiek wyemitowały Stany Zjednoczone. Składał się tylko z banknotów o nominałach 1, 2 i 5 USD.
4. Seria 1899. Ta seria składała się tylko z niższych nominałów 1, 2 i 5 USD. Inny piękny przykład amerykańskiego kunsztu znajduje się na 5 $ „Indian Chief Note”, w którym występuje wódz znany jako „Running Antelope”.
5. Seria od 1923 do 1957. Wielokrotne emisje srebrnych certyfikatów rozpoczęły się w 1923 roku i obejmowały tylko banknoty jednodolarowe i pięciodolarowe. Seria z 1923 roku była ostatnim srebrnym certyfikatem wydrukowanym w dużym formacie. Srebrne certyfikaty zaczynające się od serii 1928 były drukowane na banknotach o mniejszym rozmiarze, których obecnie używamy na amerykańskich pieniądzach papierowych.

Wczesna waluta papierowa emitowana w Stanach Zjednoczonych nie była ściśle kontrolowana przez rząd. Wiele banków emitowało własne waluty i szerzyły się oszustwa. Osoba posiadająca wystarczającą ilość pieniędzy mogłaby zawrzeć umowę z firmą produkującą banknoty na produkcję banknotów o dowolnej nazwie. Zazwyczaj ci oszuści wybierali odległe miasta po drugiej stronie kraju. W końcu ludzie nie ufali papierowej walucie i żądali srebra lub złote monety do realizacji transakcji finansowych.

W przypadku dużych transakcji, złote i srebrne monety okazały się nieporęczne i trudne w transporcie. Certyfikaty srebrne, a później certyfikaty złote zostały stworzone, aby przywrócić zaufanie do waluty papierowej i ułatwić większe transakcje finansowe. Srebrne certyfikaty przez lata krążyły szeroko wraz z innymi papierowymi walutami w Stanach Zjednoczonych. Te papierowe waluty obejmowały banknoty amerykańskie, banknoty narodowe, banknoty skarbowe i banknoty Rezerwy Federalnej.

Departament Skarbu utrzymywał w zapasach ogromną ilość srebrnych dolarów. Część srebrnych dolarów została wybita już w 1878 roku. Były to fizyczne wsparcie dla wszystkich srebrnych certyfikatów. Ustawa Pittmana z 1918 roku przewidywała stopienie ponad 350 milionów tych srebrnych dolarów. To był tylko ułamek tego, co było w magazynie. W latach pięćdziesiątych zdano sobie sprawę, że te srebrne dolary są warte więcej numizmatycznie niż za ich wartość nominalną jednego dolara.

W połowie lat 60. wartość srebra rosła. Jednak nadal można było zdobyć worek 1000 srebrnych dolarów Morgana według wartości nominalnej. Certyfikaty srebrne można było wykupić w dowolnym momencie w oddziale Rezerwy Federalnej za ekwiwalentną liczbę srebrnych dolarów. 25 marca 1964 r. sekretarz skarbu ogłosił, że srebrne certyfikaty nie będą już wymienialne na srebrne dolary. Ustawa przewidywała również możliwość wymiany srebrnych certyfikatów na równowartość w dolarach srebrny kruszec do 24 czerwca 1968 r. Po tym czasie srebrne certyfikaty byłyby traktowane jako prawny środek płatniczy tylko ze względu na ich wartość nominalną.

Czy certyfikaty srebrne są dziś prawnym środkiem płatniczym?

Srebrne certyfikaty nie są już wymienialne na srebrne monety lub srebrne kruszce. Jednak wszystkie certyfikaty srebra są uważane za prawny środek płatniczy i można je wymienić w dowolnej instytucji finansowej na ich wartość nominalną w równowartości aktualnej monety lub pieniądza papierowego. Jednak srebrny certyfikat, taki jak wódz Indian z 1899 r., jest znacznie cenniejszy niż jego wartość nominalna pięciu dolarów.

Ile wart jest srebrny certyfikat?

O wartości srebrnego certyfikatu decyduje wiele czynników. Przez lata wydano setki różnych serii i kombinacji nominałów. Poniższe ogólne zasady i obserwacje pomogą Ci określić wartość Twojego srebrnego certyfikatu.

Określenie

Pierwszym krokiem do określenia wartości twojego certyfikatu srebra jest określenie nominału banknotu. Jest to również znane jako nominał. Jest to oznaczone dużymi cyframi i słowami, takimi jak „Dziesięć dolarów”. Ponieważ certyfikaty srebra są nadal prawnym środkiem płatniczym, wartość żadnego banknotu nie będzie mniejsza niż jego wartość nominalna lub nominał.

Seria

Większość ludzi nazywa to rokiem lub datą. Jest to rodzaj lub klasa waluty, która jest powiązana z konkretnym rokiem. Zazwyczaj seria oznacza zmianę autoryzacji lub projektu na dużych banknotach. W przypadku banknotów o małym rozmiarze oznaczał zmianę kombinacji podpisów na awersie banknotu. Ta sama data serii może być używana przez lata, jeśli nie nastąpiła zmiana w projekcie lub kombinacjach podpisów. Powszechnym błędem jest przekonanie, że rok na kartce to rok, w którym została wydrukowana.

Podpisy

Kiedy papierowa waluta została po raz pierwszy wydrukowana w Stanach Zjednoczonych, każda notatka została podpisana odręcznie przez upoważnioną osobę lub osoby. W miarę upływu czasu i drukowania tysięcy banknotów podpisywanie tysięcy banknotów dolarowych stało się bardzo uciążliwym zadaniem dla wysokich rangą urzędników. Kiedy pierwsze srebrne certyfikaty zostały wydane przez rząd federalny Stanów Zjednoczonych w 1878 r., autoryzowane podpisy obejmowały Rejestr Skarbu i Skarbnika Stanów Zjednoczonych. Notatki te zostały podpisane ręcznie. Jednak późniejsze notatki wykorzystywały odciskane podpisy jako część zautomatyzowanego procesu drukowania. W 1928 r. upoważnione podpisy zmieniono na Skarbnika Stanów Zjednoczonych i Sekretarza Skarbu.

Stan: schorzenie

Co najważniejsze, brany jest pod uwagę stan banknotu. Im lepszy stan, w jakim znajduje się notatka, tym cenniejsza będzie jej wartość. Jeśli banknot znalazł się w obiegu i został złożony, podarty, pognieciony, umyty, zwinięty, nasączony wodą itp. zostanie ona uszeregowana na dole skali wartości. Jeśli jednak banknot był starannie przechowywany i konserwowany od pierwszego dnia, w którym zszedł z prasy drukarskiej, zostanie doceniony przez kolekcjonerów i znajdzie się na samym szczycie skali wartości.

Skala ocen bardzo podobna do tej używanej do oceny monet jest również używana do oceny pieniędzy papierowych. Skala ta znajduje się na kontinuum od 1 do 70, gdzie 70 jest uważane za nutę doskonałą, a 1 jest uważana za słabą i ledwo rozpoznawalną. Istnieją inne drobne zmiany, takie jak papierowe pieniądze są drukowane, a nie wybijane, dlatego banknoty, które nie zostały wprowadzone do obiegu, są określane jako „Uncirculated” zamiast „Minten State”.

Numer seryjny i uwagi w postaci gwiazdek

Wreszcie, jeśli banknot ma fantazyjny numer seryjny lub gwiazdkę, będą one również miały wartość numizmatyczną premium. Na przykład następujące numery seryjne są bardzo poszukiwane przez kolekcjonerów papierowych pieniędzy:

• Wszystkie te same cyfry (111111111 lub 555555555)
• Powtarzający się ciąg cyfr (123123123 lub 585858585)
• Te same cyfry do przodu i do tyłu, znane również jako notatka radarowa (123454321 lub 785696587)
• Bardzo niskie liczby lub bardzo wysokie liczby (000000001 lub 999999999)

Srebrne certyfikaty znalezione w obiegu dzisiaj

Większość certyfikatów srebra znajdujących się obecnie w obiegu jest zwykle dobrze rozpowszechniona i jest warta jedynie wartość nominalną banknotu. Jeśli jednak znajdziesz wyraźną, nieopublikowaną nutę, może to być warte znacznej premii. Najlepszym przewodnikiem do określenia wartości twoich notatek jest Przewodnik po papierowych pieniądzach Stanów Zjednoczonych autorstwa Arthura L. i Ira S. Friedberg, wyd. Whitman Publishing.