Odwrócona pętla czasami nazywana torem balonowym ze względu na swój kształt, umożliwia pociągowi zmianę kierunku bez cofania się. W prototypie te tory zajmują dużo ziemi, ponieważ pociągi nie są w stanie poradzić sobie z ostrymi zakrętami. Są używane w kopalniach węgla, elewatorach zbożowych, elektrowniach i podobnych dużych gałęziach przemysłu, które mogą załadować/rozładować cały skład. To, co kosztują w przestrzeni, oszczędzają czas i wydajność. Lokomotywy nie trzeba rozprzęgać, obracać i biegać po pociągu. Wózki często wykorzystują pętle odwrócone na końcach tras, wykorzystując ich mniejszy promień skrętu.
W modelu kolei, podobnie jak w prototypie, pętle wsteczne zajmują dużo miejsca, ale są najszybszym sposobem na zawrócenie całego pociągu. Jednym z najczęstszych zastosowań pętli odwróconych w nowoczesnym projektowaniu układu jest część a plac postojowy. Dzięki wprowadzeniu pętli zwrotnej nadjeżdżające pociągi można szybko zawrócić i przygotować do następnego przejazdu.
Jaki jest problem?
Większość modeli kolejowych wykorzystuje tory do przesyłania mocy do pociągów. Większość dwuszynowych systemów torowych wykorzystuje dodatnie (+) napięcie na jednej szynie i ujemne (-) na drugiej. W układzie pętli odwróconej lewa szyna w końcu dotknie prawej szyny i spowoduje zwarcie.
Te same zasady obowiązują w przypadku innych odcinków toru cofania, w tym: wyes i gramofony. Inne typowe układy ścieżek, takie jak „Figura 8”, wyglądają jak pętle cofania, ale nimi nie są. Jeśli znalazłeś zwarcie, które można naprawić usuwając fragment toru, istnieje duża szansa, że masz pętlę odwrotną.
Trzytorowy systemy torowe, najczęściej kojarzone z pociągami O Gauge, rozwiązują ten problem, umieszczając wspólne napięcie na obu zewnętrznych szynach, wykorzystując szynę środkową do przeciwnej strony. W ten sposób szyna pozytywna i negatywna nigdy się nie spotykają.
Na szczęście istnieją proste rozwiązania tych problemów elektrycznych, które nie wymagają dodawania trzeciej szyny.
Okablowanie pętli zwrotnej do pracy DC
Jeśli twój model kolei korzysta z konwencjonalnego zasilacza prądu stałego (prąd stały), dodanie pętli zwrotnej jest tylko jednym przełącznikiem. Ta metoda będzie działać z systemami sterowania oferowanymi w większości dwutorowych składów kolejowych dostępnych obecnie na rynku. Ta sama metoda może być używana z Cyfrowa kontrola poleceń (DCC) chociaż istnieją również inne opcje dla tych systemów.
Te same kroki działają dla pętli i wszystkich innych sekcji toru cofania, w tym trójników i obrotnic.
Izolowanie sekcji cofania
Zanim będzie można okablować pętlę zwrotną, musi być ona elektrycznie odizolowana od reszty linii kolejowej. Można to zrobić, wkładając izolowane łączniki szynowe na każdą szynę na każdym końcu sekcji nawrotnej. W przypadku gramofonów szczeliny między mostem a podłożem robią to automatycznie. W przypadku pętli odwróconych lub trójników, przerwy są najczęściej umieszczane na końcowych końcach rozjazdu, które tworzą pętlę / tor ogonowy.
Zainstaluj plastikowe izolowane łączniki lub wytnij szczeliny w Zarówno szyny.
Wybór przełącznika dwustabilnego
Przełącznik dwubiegunowy dwubiegunowy (DPDT) jest potrzebny do odwrócenia prądu elektrycznego w sekcji cofania. Można je znaleźć w większości sklepów ze sprzętem i elektroniką. Większość odmian łatwo dostępnych przełączników będzie w stanie obsłużyć wymagania dotyczące napięcia i natężenia w modelach pociągów. Poszukaj czegoś o napięciu znamionowym co najmniej 14 woltów i 5 amperów.
Niektóre przełączniki mają również pozycję „Wyśrodkuj”. Jest to dobra opcja, jeśli chcesz mieć możliwość całkowitego wyłączenia zasilania sekcji cofania. Poszukaj przełącznika oznaczonego „DPDT Center Off”.
Z tyłu znajdują się przełączniki z zaciskami lutowanymi lub śrubowymi. Albo zadziała, jeśli nie jesteś pewny swojego umiejętności lutowania.
Okablowanie przełącznika dwustabilnego
- Przełącznik będzie miał sześć zacisków z tyłu. Aby przygotować przełącznik do sekcji cofania, użyj dwóch przewodów, aby utworzyć „X” między górną i dolną parą zacisków.
- Podłącz wyjście do dwóch środkowych zacisków. Te przewody połączą się z torem w odwrotnej sekcji. W dużych pętlach zwrotnych można używać wielu podajników.
- Podłącz przychodzącą moc do jednej z pozostałych par. Może to być połączenie bezpośrednio z zasilacza lub z szyny zasilającej, która zasila resztę układu.
Obsługa pętli zwrotnej z okablowaniem DC
Zanim pociąg będzie mógł wjechać na pętlę, przełącznik dwustabilny musi być odpowiednio wyłożony tak, aby polaryzacja odcinka odwrotnego odpowiadała polaryzacji reszty torów w punkcie wjazdu. Pomocna jest odpowiednia orientacja i etykietowanie przełącznika. „IN/OUT”, „A/B”, „EAST/WEST” lub inne oznaczenia powinny pomóc operatorom zaplanować ruch i uniknąć zwarć. Pętla może być używana w jednym lub obu kierunkach. Jeśli pętla będzie używana tylko w jednym kierunku, rozważ dodanie a przełącznik sprężynowy do wejścia w celu uproszczenia operacji.
W przypadku gramofonów wejście/wyjście może nie być odpowiednim oznaczeniem. Niektóre rozjazdy mają na jednym końcu kabinę operatora. Możesz także pomalować poręcze lub krawat na jednym końcu mostu, aby zidentyfikować A vs. Schylać się. Odpowiednio oznacz przełącznik dwustabilny. Połącz wszystkie tory łączące się z obrotnicą równolegle z resztą linii kolejowej. Tylko sama tabela musi odwrócić polaryzację, wybierając A lub B jako koniec mostu, który będzie przekraczał twój silnik.
Przełącznik dwustabilny odwróci polaryzację szyn w sekcji nawrotnej, gdy pociąg znajdzie się w pętli. Kiedy tak się stanie, pociąg również zmieni kierunek. Aby pociąg jechał do przodu, musisz także zmienić kierunek na gazie. Jeśli rzucisz obydwoma przełącznikami jednocześnie, możesz zrobić oba, gdy pociąg jest w ruchu. Oczywiście możesz również zatrzymać pociąg przed rzuceniem zwrotnic.
Zawsze dobrze jest pozostawić rozjazd i przełącznik polaryzacji w tym samym kierunku. Jeśli korzystasz z odwrotnej sekcji tylko w jednym kierunku, zaplanuj z wyprzedzeniem i zresetuj oba przełączniki, gdy pociąg zakończy przejazd przez tor.
Okablowanie pętli zwrotnej dla DCC
Podobnie jak w przypadku konwencjonalnego okablowania DC, pętla nawrotna lub sekcja toru muszą być elektrycznie odizolowane od reszty linii kolejowej, nawet w przypadku cyfrowego sterowania poleceniami (DCC). Można to zrobić za pomocą plastikowych łączników szyn lub po prostu wycinając szczeliny w obu szynach na każdym końcu toru wstecznego.
Odwrotne sekcje nadal mogą mieć swoją polaryzację ręcznie odwracaną za pomocą przełącznika z DCC. Jedyna różnica polega na tym, że nie trzeba zmieniać przełącznika kierunku w kabinie, ponieważ polaryzacja szyn nie określa już kierunku jazdy.
Drugą opcją jest zainstalowanie automatyczna jednostka cofania. Te płytki drukowane wykrywają zwarcie, gdy pociąg wjeżdża lub opuszcza odcinek cofania. Po wykryciu zwarcia płytka zmienia polaryzację w odwrotnej sekcji. Pociąg powinien jechać dalej bez wahania. Dodatkową zaletą tych płyt jest to, że wiele z nich działa również jako wyłącznik automatyczny i pozwala uniknąć uszkodzenia dekodera lub innych kosztownych komponentów.
Okablowanie Auto-Reverse
Chociaż dostępnych jest kilka wersji, większość automatycznych płyt wstecznych jest prosta w instalacji. Większość wymaga tylko podłączenia dwóch przewodów wejściowych z szyny nieodwracającej i dwóch przewodów wyjściowych do sekcji nawrotnej. Niektóre oferują opcje dodania rezystorów w celu zwiększenia czułości lub dodania lampek sygnalizacyjnych LED dla paneli sterowania.
