Το ιαπωνικό πέσο θεωρείται χρήμα εισβολής και ήταν επίσημα γνωστό ως Τραπεζογραμμάτια Νότιας Ανάπτυξης. Οι Ιάπωνες Στρατός η αρχή εξέδωσε αυτό το νόμισμα για να αντικαταστήσει το τοπικό νόμισμα μετά την εισβολή της Ιαπωνίας σε χώρες και αποικίες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτό έγινε υπό την εξουσία της ιαπωνικής κυβέρνησης, η οποία ψήφισε νόμους για την ίδρυση της Τράπεζας Χρηματοδότησης κατά τη διάρκεια του Πολέμου και της Τράπεζας Ανάπτυξης Νότιας. Η Wartime Finance Bank χρηματοδότησε κυρίως ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων υδροηλεκτρικών γεννητριών και σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η Νότια Αναπτυξιακή Τράπεζα ασχολήθηκε κυρίως με τα νομισματικά και οικονομικά ζητήματα των χωρών που καταλήφθηκαν.
Γιατί εκδόθηκαν ιαπωνικά πέσο;
Οι Φιλιππίνες ήταν αμερικανικό έδαφος από τότε που ο έλεγχος της περιοχής αφαιρέθηκε από τους Ισπανούς το 1898. Η μετάβαση στην ανεξαρτησία είχε ξεκινήσει με την ψήφιση του νόμου Tydings–McDuffie στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Αυτό δημιούργησε ένα νέο σύνταγμα για τις Φιλιππίνες και το νησιωτικό έθνος έγινε γνωστό ως Κοινοπολιτεία των Φιλιππίνων. Η νέα χώρα είχε το δικό της νόμισμα και νόμισμα όπως υπαγορεύτηκε από το Κογκρέσο των ΗΠΑ.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1941, οι Ιάπωνες εισέβαλαν στις Φιλιππίνες. Όταν οι Ιάπωνες απέκτησαν τον έλεγχο των Φιλιππίνων αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1941, ο στρατός κατάσχεσε όλα τα σκληρά νομίσματα από την κυβέρνηση και τους πολίτες. Υπολογίζεται ότι κατέσχεσαν περισσότερα από 20,5 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και τοπικά μετρητά. Άγνωστο ποσό συναλλάγματος και όγκος χρυσού ή άργυρου επίσης κατασχέθηκαν. Η Ιαπωνία χρησιμοποίησε τα χρήματα που κατασχέθηκαν για να αγοράσει πρώτες ύλες, τρόφιμα και όπλα για να προμηθεύσει την πολεμική της μηχανή κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Αντικατέστησαν το κατασχεθέν νόμισμα με τοπικά τυπωμένα χαρτονομίσματα που έφεραν μια διακήρυξη ότι ήταν για στρατιωτική χρήση και έφεραν το όνομα της αυτοκρατορικής ιαπωνικής κυβέρνησης. Αυτή η πρακτική καθιερώθηκε επίσης στη Μαλάγια, τη Σιγκαπούρη, το Βόρειο Βόρνεο, το Σαραβάκ, το Μπρουνέι, τη Βιρμανία, τις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (ή την Ολλανδία) και την Ωκεανία (Βρετανική Νέα Γουινέα, τα νησιά Σολομώντα και Γκίλμπερτ και πολλά μικρά νησιά φυλάκια).
Αναγκαστική Αποδοχή
Υπό την κατοχή της ιαπωνικής κυβέρνησης, δημιουργήθηκε η Δεύτερη Φιλιππινέζικη Δημοκρατία. Ο Πρόεδρος Χοσέ Π. Η Laurel, μαριονέτα της ιαπωνικής κυβέρνησης, απαγόρευσε την κατοχή οποιουδήποτε σκληρού νομίσματος. Αυτό αναφερόταν ως αντάρτικο νόμισμα. Επιπλέον, δήλωσε μονοπώλιο στην έκδοση οποιουδήποτε χρήματος. Όποιος πολίτης βρισκόταν στην κατοχή του αντάρτικα σημειώματα θα συλλαμβανόταν και, ενδεχομένως, θα εκτελούνταν.
Αν και ορισμένα χαρτονομίσματα δήλωναν "υποσχέσεις να πληρώσουν τον κομιστή κατ' απαίτηση", οι πολίτες των Φιλιππίνων συνειδητοποίησαν ότι αυτό το νόμισμα ήταν άχρηστο. Πολλοί από τους ντόπιους τους ανέφεραν ως «Λεφτά Μίκυ Μάους». Όταν οι Ιάπωνες ανατράπηκαν στις Φιλιππίνες, κάηκαν τόνοι από αυτά τα χαρτονομίσματα.
Πριν φύγουν, τα ιαπωνικά στρατεύματα κατέστρεψαν τραπεζικά αρχεία και οποιοδήποτε νόμισμα είχε απομείνει. Ωστόσο, μεγάλες ποσότητες από αυτά τα νομίσματα αποκτήθηκαν από τις συμμαχικές δυνάμεις και τους ντόπιους πολίτες. Στο τέλος του πολέμου, πολλά διατηρήθηκαν και είναι πλέον διαθέσιμα στους συλλέκτες.
Εκδόθηκε σειρά
Αφού οι Ιάπωνες κατάσχεσαν το σκληρό νόμισμα, το αντικατέστησαν με νόμισμα fiat. Δυστυχώς, ο πληθωρισμός κατέστρεψε την οικονομία των Φιλιππίνων. Αυτό οδήγησε στην ιαπωνική κυβέρνηση να εκδώσει αρκετές σειρές ιαπωνικών χρημάτων εισβολής στις Φιλιππίνες:
Τεύχος 1942
- 1, 5, 10 και 50 Centavos
- 1, 5 και 10 πέσο
1943 Έκδοση Σημειώσεων Αντικατάστασης
- 1, 5 και 10 πέσο
Τεύχος 1944
- 100 και 500 πέσο
Τεύχος 1945
- 1.000 πέσο
Κυβερνητικά έντυπα πλαστά χαρτονομίσματα
Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών πλαστογραφούσε χαρτονομίσματα καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου σε μια προσπάθεια να αποσταθεροποιήσει την τοπική οικονομία στις Φιλιππίνες. Αυτή ήταν μια προσπάθεια να αποθαρρύνουν τις δυνάμεις κατοχής της Ιαπωνίας και να δώσουν στους Φιλιππινέζους αντάρτες μια προσφορά χρημάτων για να χρηματοδοτήσουν τον υπόγειο πόλεμο τους.
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Πρώτον, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έπρεπε να βρει μια προμήθεια φυτών εγγενών στην Ιαπωνία προκειμένου να κατασκευάσει ένα παρόμοιο χαρτί. Δυστυχώς, αυτή η προσφορά εξαντλήθηκε αρκετά γρήγορα. Στη συνέχεια, η κατασκευή πλαστών χαρτονομισμάτων μεταφέρθηκε στην Αυστραλία.
Τυπωμένα πλαστά χαρτονομίσματα
Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών παρήγαγε τα ακόλουθα πλαστά χαρτονομίσματα:
- 10 χαρτονομίσματα πέσο: 5 εκατομμύρια
- 5 χαρτονομίσματα πέσο: 3 εκατομμύρια
- 1 χαρτονομίσματα πέσο: 500.000
- 50 σημειώσεις Centavos: 500.000
Τι αξίζει ένα ιαπωνικό πέσο σήμερα;
Δεδομένου ότι αυτές οι σημειώσεις τυπώθηκαν σε μεγάλους τόμους, σε σύγκριση με τον μικρό πληθυσμό των Φιλιππίνων Νήσων, η αρχική προσφορά ήταν πολύ άφθονη. Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πολλά από τα χαρτονομίσματα κάηκαν ή πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Πολλοί άνθρωποι φύλαξαν αυτές τις σημειώσεις ως ενθύμιο. Ως εκ τούτου, μπορείτε να αποκτήσετε καλά κυκλοφορούντα χαρτονομίσματα για μερικά δολάρια και τα τραγανά μη κυκλοφορούντα χαρτονομίσματα μπορούν να αγοραστούν μεταξύ δέκα και είκοσι δολαρίων.
