Ik moet leven mijn parfum waarheid en krijg iets van mijn borst: I een hekel hebben aan ruiken als andere mensen. Geloof me, ik weet hoe belachelijk dat klinkt. Ten eerste, als iemand me vraagt ​​wat? geur Ik draag, ik ben natuurlijk onmiskenbaar gevleid, maar dat gevoel evolueert al snel in pure ergernis. Met elke vraag naar mijn parfum, wordt het minder geheim. En hoe populairder een parfum wordt, hoe minder ik het wil dragen.

Zie je, voor mij is parfum zoveel meer dan alleen een dagelijkse spritz om me op te vrolijken; het zijn herinneringen, emotie en een kernonderdeel van mijn identiteit. Dus als ik iemand anders ruik die hetzelfde parfum draagt ​​als de mijne of iemand zich frivool in een van mijn go-to geuren, Ik heb het gevoel alsof ik een klein deel van mezelf verlies. Het klinkt misschien dramatisch, maar het is echt, ook al zou ik willen dat het niet zo was. Ik heb in mijn tijd een te veel geliefde parfums doorgegeven, simpelweg omdat ik niet kan leren delen.

En dit is buitengewoon moeilijk voor me geweest, omdat het feit is dat ik van algemeen aangename, frisse geuren houd. Natuurlijk, er is een plek in mijn collectie voor diepe, bedwelmende geuren, maar van dag tot dag merk ik dat ik zoek naar lichte, frisse geuren die vreugde en 

blijheid met slechts een enkele spray.

Als gevolg van mijn snobisme en egoïsme, is mijn baan (wat inhoudt dat ik schoonheidsproducten aanbeveel aan de .) massa's en het delen van mijn dagelijkse favorieten) is steeds moeilijker geworden als het onderwerp geur ontstaat. Ik heb het tot mijn missie gemaakt om een ​​parfumgarderobe vol unieke geuren te creëren, en het lijkt contra-intuïtief om ze met de rest van de wereld te delen. Ik weet echter dat ik verre van alleen ben in mijn behoefte aan unieke geuren, en ik heb vele jaren lang op jacht gegaan naar heldere en luchtige parfums die zich onderscheiden van de massa.

Dus omdat ik aardig ben en ik probeer te werken aan het overwinnen van mijn onvolgroeide houding ten opzichte van parfum, denk ik dat het niet meer dan goed is dat ik mijn bevindingen deel. Blijf scrollen voor de beste frisse parfums die er zijn, ideaal voor degenen die van iets anders houden.

Als je niet van de frisse, fruitige geur van peer houdt, is het vermeldenswaard dat je dit waarschijnlijk niet leuk zult vinden. In het begin was ik een beetje bang dat het een beetje fruitig en goedkoop zou ruiken, maar Wauw zat ik fout. Ja, het is peerachtig bij het eerste snuiven, maar het laat de hele dag een aanhoudende geur op de huid achter waardoor je ruikt alsof je net uit de douche bent gestapt na een lange dag op het strand.

Je komt zelden een parfum tegen dat zo lekker ruikt als het eruit ziet. Deze nieuwe limited-edition collectie van Jo Malone London is een voorvechter van de marmelade-achtige geuren van de Britse zomer. Ik ben een grote fan van citrusgeuren, dus ik werd hier meteen door aangetrokken. Als verse jus d'orange, maar met een warmte die een soort zonnecrème-geur afgeeft, is het de lekkerste citrus die ik in tijden ben tegengekomen.

Voordat je door de naam wordt afgeschrikt, moet je weten dat dit parfum geen Mentos-vibes heeft. Het is pittig in de neus, zoals citroensorbet, maar heeft de aardsheid van verse munt waardoor het heerlijk draagbaar is. Het is alsof je een slok neemt van een ijskoude mojito op een bloedhete dag.

Ik ben geen grote fan van rozenparfums. Ik voel me aangetrokken tot de frisheid ervan, maar ik hou niet van de poederige koppigheid. Als u het herkent, mag ik dan alstublieft uw aandacht vestigen op deze nieuwe lancering van Aerin? Het is gemengd met een jongere drager in gedachten, dus het is licht, zacht en vol geluk.

Ik ben een grote fan van de iconische Baccarat Rouge 540 van Maison Francis Kurkdjian, die warm, bloemig en een beetje pittig is. Dus het is veilig om te zeggen dat ik geschokt was toen het merk deze frisse spritz lanceerde, geïnspireerd door het strand en de zee, en ik vond het echt leuk. Het heeft de bekende tonen van citroen, munt en limoen, maar in combinatie met een boeket bloemen en musk wordt het een bedwelmende dosis frisse zeelucht die je doet verlangen om met een enkele reis op een vliegtuig naar de Middellandse Zee te springen ticket.

De nieuwste toevoeging van Byredo, Open Sky, vereist een even open geest. Op de eerste snuif, de tonen van hennep (het is een sterk vleugje kruidige frisheid) je recht in het gezicht slaan. Maar het vinden van unieke noten die misschien niet typerend zijn voor luxe geuren en ze zo ronddraaien dat je slap op de knieën wordt, is precies wat Byredo het beste doet. Het is totaal onconventioneel, maar na een paar minuten begint het op je te groeien. Het schetst een beeld van muziekfestivals, luieren in de velden van het Britse platteland met de zon op je huid en een allesomvattende zorgeloze natuur. Het is niet voor angsthazen, maar het is wonderbaarlijk uniek.

De laatste keer dat ik dit droeg, werd ik bijna aangevallen door een voorbijganger (oké, ze pakte gewoon mijn arm vast) terwijl ze me smeekte om haar te vertellen welk parfum ik droeg. Het is citrusachtig en bruisend, maar heeft een romigheid die het een luxe afdronk geeft. "Het ruikt naar een miljoen pond," zei ze. En ze is niet verkeerd. Helaas voor mijn bankrekening ruikt het geweldig genoeg om elke cent van de £ 204 die het waard is te rechtvaardigen.

Ik zou hier niets leuks aan moeten vinden, maar ik doe het wel. Allereerst is de kleurrijke esthetiek niet iets waar ik normaal voor sta in mijn parfumflesjes. Ten tweede, het is bloemen in elke zin van het woord - als een sterk boeket van elke bloem die je ooit bent tegengekomen. Het heeft echter een rijkdom waardoor je ruikt, nou ja, rijk. Het is zeker mijn go-to voor lange zomeravonden (hopelijk) die ik in de stad doorbreng.

Gemaakt door Jo Malone CBE, dit Zara-parfum is als zonnebrandcrème, zand en een zonovergoten huid. De naam kan niet toepasselijker zijn. Het is het gevoel van luieren op het strand in Positano, gebotteld. En de prijs is ook best aantrekkelijk.

Je hebt net je frisse, witte linnengoed uit de was gehaald en hangt ze aan de lijn om te drogen in de lentebries. Lazy Sunday Morning is de belichaming van een fris wit overhemdparfum.

Oké, ik weet dat dit geen uniek parfum is, maar Chance Eau Fraiche is totaal ongeëvenaard als het gaat om luxe frisheid. Het is botanisch en rijk en maakt me helemaal wazig wanneer ik het op iemand ruik. Het toont de schittering van parfum op een manier die alleen Chanel kan.

Nogmaals, een populaire keuze, maar Bronze Goddess kan niet worden genegeerd als het gaat om de mooiste frisse parfums die er zijn. Het ruikt naar vloeibaar goud dat glinstert onder de tropische zon. Voor mij doet het denken aan zomervakanties in Griekenland en zorgeloze ontspanning.

Ik hou er niet echt van om geuren geslachten te geven, maar ik kan niet negeren dat bepaalde tonen prominenter aanwezig zijn in mannelijke colognes. Dus ter wille van het schilderen van een foto (waar we op moeten vertrouwen tot geur-o-visie) bestaat), dit is licht en opbeurend en maakt gebruik van traditioneel mannelijke tonen die synoniem zijn met zomer.

Als je het mij vraagt, zijn er geen tonen die frisser zijn dan die van sinaasappel en neroli. Dit parfum is in wezen neroli in een fles. Pittig en sinaasappelachtig maar met musk waardoor het schoon en fris ruikt, het is verrukkelijk lekker.

Ik weet niet helemaal zeker wat ik van haarparfums vind, maar dit spul is een uitzondering. Met witte thee en citrus ruikt het gewoon schoon.Voor dagen dat ik er niet veel zin in heb om een ​​statement te maken, laat een lichte verneveling van dit door mijn lengtes me de hele dag een gevoel van dure frisheid opwekken.

Als je ooit het plezier hebt gehad een Diptyque-parfum te ervaren, weet je dat praten over specifieke tonen niet echt helpt bij het beschrijven van de algehele geur. Diptyque heeft een manier om noten te mengen om iets geheel nieuws en onbeschrijfelijks te creëren, maar ik zal mijn best doen. Kokosnoot en exotisch maar verre van zoet, het heeft een aardse maar melkachtige frisheid die met niets anders te vergelijken is.