Hoewel veel verzamelaars dit lichtgele ondoorzichtige glaswerk 'custard glass' noemen, werd het in de jaren 1890 populair in de Verenigde Staten nadat het meer dan een decennium daarvoor in het buitenland was geïntroduceerd.
Het werd oorspronkelijk in Engeland gemaakt door Sowerby en op de markt gebracht als "Queen's Ivory Ware", aldus James Measell in het tijdschrift "Antique Trader". Custardglas, zoals de Fransen jack in de preekstoel vaas (foto), werd eind 1800 ook in andere Europese landen gemaakt.
geperst glas
Dit interessante glaswerk is meestal van de geperste variëteit. Het varieert in kleur van bijna ivoor of room, wat echt doet denken aan het puddingachtige dessert dat vla wordt genoemd. Het kan ook een levendige gele of groenachtige tint hebben.
Dit type glas kreeg zijn gele tint doordat tijdens de productie verschillende hoeveelheden uraniumoxide aan het gesmolten glasmengsel werden toegevoegd, net zoals transparant uraniumglas en groen depressieglas. Dat betekent dat het meeste vlaglas ook zal fluoresceren onder een zwart licht, inclusief nieuwere reproducties. Custardglas varieert ook qua uiterlijk van dik en grof en volledig ondoorzichtig tot meer delicaat van aard met een beetje doorschijnendheid.
Leuk weetje
Tijdens de depressie stopten bedrijven zoals Quaker Oats een stuk glaswerk - een theekopje, schotel of kom - in de verpakkingen van hun producten. Dit was een marketingmiddel, maar ook een manier om vreugde in huis te brengen tijdens een donkere tijd in de Amerikaanse geschiedenis.
In het begin van de twintigste eeuw deden veel bedrijven mee in de arena van custardglas. Northwood zou de belangrijkste producent zijn en de eerste die een complete set servies in deze kleur heeft gemaakt. Maar Heisey Glass Co., Jefferson Glass Co., Tarentum Glass Co., en Fenton Art Glass Co. waren allemaal bekend custard glaswerk te hebben gemaakt samen met een aantal andere fabrikanten.
Sommige stukken waren fantasievol gevormd zoals Libbey's maïsvormige "maïs" -patroon. Van Northwood en Heisey was ook bekend dat ze veel stukken met geschilderde gouden accenten op de markt brachten. Souvenirglas ter herdenking van reisbestemmingen en historisch belangrijke data of gebeurtenissen werd rond de eeuwwisseling ook gemaakt van vlaglas. Over het algemeen werd in de jaren twintig origineel vlaglas gemaakt, maar daarna zelden. Daarna kreeg transparant glas meer de voorkeur van de consument.
Reproducties van vlaglas
Custardglas kent vele reproducties. De nieuwe stukken lijken veel op sommige van de oude, dus als je alleen geïnteresseerd bent in het toevoegen van antiek en vintage stukken aan je collectie, let op reproducties die de markt overspoelden met één punt.
De eenvoudigste veldtest die u kunt gebruiken om te bepalen of een stuk oud is of niet, is door het tegen het licht te houden terwijl u aan het winkelen bent. Volgens de online bron Real of Repro van Ruby Lane zullen alle oude stukken een vurige rode opalescentie hebben wanneer ze tegen een lichtbron worden bekeken. “Het is meestal het sterkst en het gemakkelijkst te zien aan de randen, en minder duidelijk waar het glas het dikst is. Geen van de reproducties, ongeacht de fabrikant, heeft ooit het minste spoor van enige opalescentie vertoond.”
Houd er ook rekening mee dat custardglas dat sinds de jaren zestig is gemaakt, is gemaakt met uraniumoxide als onderdeel, zodat het fluoresceert onder een zwart licht. Helaas kunt u geen blacklight-test gebruiken voor verificatiedoeleinden. Het feit dat het "gloeit" bevestigt de leeftijd niet, maar het kan je misschien helpen bepalen of wat je hebt inderdaad custardglas is.
LG Wright Glass Company gebruikte ook een merkteken op zijn stukken die problematisch lijken op de oude, origineel Northwood merk. Het enige verschil is een kleine "staart" aan de linkerkant van het merkteken dat de onderstreepte "N" verbindt met de cirkel eromheen. Niet al dit glas is gemerkt, dus soms moet je op zoek naar andere verschillen tussen nieuwe en oude stukken zoals maat of vorm in vergelijking met origineel.
Summit Art Glass maakte ook reproductie vlaglas, en sommige stukken zijn versierd met gouden details die erg lijken op de originele stukken. De meest voorkomende voorwerpen van repro-custardglas zijn tandenstokerhouders, volgens Real of Repro, maar er werden ook kommen, afgedekte potten, schoengrillen en bekers met patronen gemaakt.
