Zware kleigrond is de ergste nachtmerrie van elke tuinier. Het houdt langer water vast dan zou moeten en het is te dicht om het wortelstelsel van de planten goed te laten ontwikkelen. Maar er is geen reden om uw tuindromen op te geven, alleen maar omdat de grond in de tuin een dichte textuur en zware structuur heeft. Zoals moeder natuur zou zeggen, dit is geen bug, het is een functie. Dus een manier om de tekortkomingen van je kleigrond te omzeilen, is door de manier waarop je ernaar kijkt te veranderen.
Er bestaat niet zoiets als perfecte grond. Zelfs de rijkste en meest leemachtige bodems verliezen hun lichte textuur en voedzame inhoud naarmate je er meer planten op kweekt. Dus in plaats van uw kleituin te zien als een dorre woestenij, kunt u eraan werken deze te wijzigen en de textuur en structuur ervan te verbeteren. Gelukkig zijn er veel manieren waarop je dit kunt bereiken om je bodem akkerbouw- en plantvriendelijker te maken. Lees verder om erachter te komen hoe u uw kleigrond kunt identificeren, wat u kunt doen om deze te verbeteren en hoe u deze kunt onderhouden.
Alles over kleigrond
Om elk type bodem te identificeren, moet je kijken naar zijn textuur, structuur en tilth. Dus wat zijn die drie elementen, en hoe zou je ze gebruiken om kleigrond te identificeren en aan te passen?
We beginnen met de bodemstructuur. Meestal wordt de textuur van de grond bepaald door de hoeveelheden klei, slib en zanddeeltjes erin. Als de grond een meer overheersend element van die drie heeft, dan zal het de textuur en het type bepalen. Meer kleideeltjes in de bodem maken het zwaar en dicht. Het klontert gemakkelijk in je hand en houdt meer water vast dan normaal. Geen van deze twee eigenschappen is essentieel voor een gezonde plantengroei.
De bodemstructuur beschrijft hoe de deeltjes zijn gerangschikt. Dit is een aangeboren kwaliteit van de bodem waar je weinig aan kunt veranderen. Bij overwegend kleigrond zijn de kleideeltjes gerangschikt in de vorm van dichte horizontale lagen. Wanneer de lagen op elkaar worden gestapeld, ontstaat er compacte grond die als een ondoordringbaar schild fungeert. De wortels van de planten kunnen moeilijk in deze grond doordringen en zich volledig ontwikkelen.
Wat betreft de helling van de grond, het geeft aan hoe bebouwbaar de grond is. Deze kwaliteit is van belang bij het bepalen van de waarde van de grond als zaaibed en hoe gemakkelijk de zaailingen uit de grond komen. Nogmaals, kleigrond heeft een slechte bodem en ontkiemende zaden kunnen moeite hebben om door het grondoppervlak te breken en hun wortels eronder te vestigen.
In al die drie categorieën scoort kleigrond meestal slecht. Het heeft de neiging om te korsten, belucht niet goed of loopt niet goed leeg en verandert gemakkelijk in kluiten. En je wilt precies het tegenovergestelde uit je aarde als je verwacht dat je planten succesvol zullen groeien en bloeien.
De voor- en nadelen van kleigrond
Ondanks die slechte rap die kleigrond heeft, is het niet bepaald zonder verdiensten. Dus voordat je minachtend je neus ophaalt voor je kleiachtige tuin, bedenk dan dat je ook geen plant op puur zandgrond kunt laten groeien. Dat type grond houdt niet genoeg vocht vast voor de wortels om het op te nemen, en biedt ook geen vaste grond om de plant rechtop te houden. Laten we dus de voor- en nadelen van kleigrond doornemen om beter te begrijpen hoe deze te verbeteren.
positieve kanten
- Hoge waterretentie die het vocht lang genoeg vasthoudt zodat de wortels het in de hondendagen van de zomer kunnen opnemen.
- Kleigrond zit vaak boordevol voedingsstoffen. Dat komt omdat kleideeltjes negatief geladen zijn, ze trekken positief geladen elementen aan zoals magnesium, kalium en calcium.
- Clay is een vruchtbare grond voor goede bacteriën die organische stoffen in de bodem afbreken voor de wortels van de planten.
- Kleigrond is makkelijker te verbeteren en te onderhouden dan zandgrond.
- Kleigrond is meer geschikt voor topzware bomen omdat het meer steun geeft aan de wortels.
nadelen
- Het loopt langzaam leeg, wat voor veel planten de belangrijkste oorzaak van wortelrot is.
- Het bevriest in ijskoude omstandigheden en blijft langer bevroren dan andere grondsoorten.
- Kleigrond is vaak alkalisch en daardoor minder geschikt voor de meeste plantensoorten die je in de tuin kunt kweken.
- De dichte horizontale lagen of kleideeltjes zijn gemakkelijk te verdichten. Compacte grond is slecht belucht en maakt het moeilijker voor de wortels om door te dringen en uit te spreiden.
- Wanneer de vochtige kleideeltjes in de winter bevriezen, zetten ze uit en heffen ze op, wat bekend staat als bodemdeining.
Hoe kleigrond te verbeteren?
Nu we weten wat er mis is met kleiachtige grond, kunnen we de juiste strategieën kiezen om deze aan te passen en plantvriendelijker te maken. Er zijn een paar manieren waarop u uw kleiachtige bodem kunt verbeteren. U moet echter zowel consistent als geduldig zijn. Het resultaat zie je niet meteen, maar met doorzettingsvermogen kun je je plantvrije tuin omgooien. Hier zijn een paar strategieën om te volgen.
Landtopografie wijzigen
Deze ambitieuze strategie is niet zo moeilijk als het klinkt. Je gaat geen heuvels en valleien bouwen in je kleiachtige tuin. In plaats daarvan creëer je verhoogde bedden, terrassen, bermen en ondiepe greppels of permacultuurzwaluwen. Het idee is om de contouren van het land te veranderen om de drainage in de hoge punten te versnellen en het water in de lage gebieden te oxygeneren. De beste tijd om de fysieke kenmerken van het kleigrondoppervlak te veranderen is in de zomer wanneer de grond droog is.
Belucht de bodem
Zoals we hebben gezien, wordt zware grond slecht belucht dankzij de dichte en dicht op elkaar geplaatste kleideeltjes. Dus om dat te veranderen, heb je een graafvork of een plug-ontluchter nodig. Elk van deze twee apparaten zal de compacte grondlagen breken, de grond van zuurstof voorzien om de groei van goede bacteriën te stimuleren en de drainage te verbeteren. De beste tijd om de grond te beluchten is elk jaar in de lente en de herfst. Werk altijd achteruit en graaf diepe gaten in de grond van het ene uiteinde van de tuin naar het andere.
Kleigrond wijzigen
Terwijl de bovenstaande strategieën werken aan het veranderen van de structuur en de helling van de kleigrond, kan het wijzigen van de textuur van de grond de verandering die je nodig hebt op een veel snellere manier brengen. Het idee is eenvoudig genoeg. Je moet nieuwe materialen in de kleiachtige grond introduceren om de kleideeltjes in evenwicht te brengen. Hier zijn een paar aanbevolen wijzigingen.
- Bladvorm: Je moet je bladeren minstens een paar jaar laten rijpen voordat ze kruimelig en voedzaam materiaal worden. Ze zitten boordevol organische voedingsstoffen en wanneer ze in kleigrond worden verwerkt, verbeteren ze de drainage en textuur.
- Wormafgietsels: Wormafgietsels zijn een uitstekend materiaal om de compacte kleigrond los te maken en daar de broodnodige micro-organismen in te brengen om de grond vruchtbaarder te maken. Je hebt echter grote hoeveelheden van het spul nodig om een merkbare verandering in de kleiachtige tuin teweeg te brengen. We raden u aan dit samen met andere materialen zoals bladvorm te gebruiken.
- Groene mest: Sommige planten worden speciaal gekweekt met als enig doel ze te snijden en ze over de kleigrond te verspreiden om deze te verbeteren en te injecteren met voedingsstoffen. Enkele aanbevolen planten van dit type zijn: Klaver, alfalfa, wolvin, cowpea, mosterd-, radijs, wikke, sunn hennep en soja. U kunt de gesneden planten ploegen of ze laten rotten op het oppervlak van de tuin.
- Rundveemest: Voeg zoveel verse mest toe als je wilt. Het verandert de textuur van de kleigrond en verrijkt deze met stikstof en mineralen. Gebruik echter alleen de mest van runderen en ander vee dat gevoed wordt met biologisch voedsel. Op die manier vermijd je het toevoegen van herbiciden aan de grond, die zouden kunnen eindigen in de groenten die je kweekt en eet.
U moet een of alle van de bovenstaande wijzigingen toepassen op reeds bewerkte grond. Nadat u de grond hebt geïrrigeerd, zullen de toegevoegde materialen opgaan en onderdeel worden van de tuingrond.
Onderhoud van kleigrond
Zelfs met de bovenstaande wijzigingsstrategieën is er geen garantie dat uw kleigrond niet terugkeert naar zijn klonterige en slecht beluchte oude zelf. U moet dus een langetermijnstrategie van zorg en onderhoud toepassen om de veranderingen langduriger en permanenter te maken.
Compost
Compost van al zijn variëteiten en types is verreweg het beste materiaal dat je aan de kleigrond kunt toevoegen om zijn stabiliteit en textuur op de lange termijn te behouden. Omdat de voedingsstoffen direct beschikbaar zijn voor de planten, hoeft het niet afgebroken te worden. Met andere woorden, koolstof, stikstof en de humusstof hebben direct invloed op de textuur en structuur van de kleigrond. Om te voorkomen dat er hoge concentraties compost op de stevige kleiplaten komen te liggen, moet u eerst de kleilagen breken. Voeg ongeveer 2-inch lagen compost toe en werk ze in de bewerkte grond. Blijf dat graven steeds dieper in de grond herhalen. Na het breken van ongeveer 10 inch klei, zult u een verandering in de bodemtextuur en de hellingsgraad opmerken.
Covergewassen
Gebruik bodembedekkers als een solide manier om organisch materiaal in de hardnekkige en dichte grond te brengen. Elke keer dat de tuin rust tussen gewassen, moet u bodembedekkers planten. Opmerkelijke vlinderbloemige bodembedekkers die goed werken met kleigrond zijn bonen, linzen, luzerne, fluwelen bonen en lupine. Ze fixeren de stikstof in de grond en de planten veranderen zelf in groenbemester nadat je ze hebt gesneden en in de grond hebt geploegd.
Kleigrond niet storen
Een van de belangrijkste waarschuwingen die landbouwers blijven laten klinken, is dat je kleiachtige grond niet mag verstoren. Loop niet rond de bewerkte grond, tenzij het moet. Wanneer u gaten graaft om de grond te beluchten, doe dat dan in achterwaartse richting om niet op de gaten te stappen die u zojuist hebt gemaakt. Kleigrond heeft de neiging om onder druk te verdichten. Vermijd daarom het gebruik van zware machines in de tuin, vooral als de grond vochtig is. Op die manier vermijdt u onnodige en overmatige grondbewerking, die de neiging heeft om de organische materialen en voedingsstoffen in de tuin te verminderen.
