Welkom bij de nieuwste, zeer opwindende aflevering van Who What Wear UK's Beste kleerkasten in Groot-Brittannië. Het is waar we precies doen wat er op het blik staat: duik in de meest fantastische, ontzagwekkende en ronduit invloedrijke kleerkasten in dit mooie land van ons. We richten ons op de vrouwen die ervoor zorgen dat de streetstyle-fotografen net zo hard op hun luiken drukken als de personages die je nog niet kent - degenen die onder de radar vliegen met stiekem ongelooflijke kledingcollecties.

Er kan een misvatting zijn dat werken in de mode allemaal door Veuve Clicquot gevoede lunches en poseren met een iPhone buiten de modeweek is, maar er zijn bepaalde banen die serieuze harde enten vereisen. Na negen jaar in de mode-industrie te hebben gewerkt, geloof ik dat kopen de moeilijkste baan in de mode is. Luxekopers leven minstens zes maanden per jaar uit een koffer, waarbij elke minuut gevuld is met shows en koopafspraken. Ze moeten niet alleen de items ontdekken die iedereen over zes maanden wil kopen, maar ook: grote zakelijke beslissingen nemen, kiezen in welke trends je zwaar wilt investeren en in welke ontwerpers je moet stoppen. Spreadsheets, budgetten en bottom-lines zijn een integraal onderdeel van deze job, net als het hebben van een onberispelijk hoog smaakniveau.

Het is geen toeval dat modekopers nu enkele van de meest gefotografeerde vrouwen zijn tijdens de modeweek. Ze kennen niet alleen het volgende grote cult-item eerder dan wie dan ook, maar ze hebben ook een duidelijk idee van de stukken die het echt waard zijn om in te investeren, wat betekent dat ze een heel sterk gevoel voor persoonlijke stijl ontwikkelen. Ida Petersson, de inkoopdirecteur bij Browns Mode, draagt ​​niet de outfits die je overal op Instagram ziet. Aankleden voor haar gaat over verkleden en het dragen van dingen die haar humeur zullen verbeteren. De manier waarop ze over kleding praat is echt aanstekelijk. Haar opwinding wordt weerspiegeld in haar vrolijke garderobe, die een protest is tegen het minimalisme waarmee ze opgroeide in Zweden. Als je haar kledingkast binnenloopt, is het alsof je de meest eclectische verborgen boetiek ontdekt. De rails zijn gevuld met wilde prints en haar schoenenplank heeft nog meer persoonlijkheid dan een Versace-show.

Blijf scrollen voor een van de gelukkigste kledingkasten die ik ooit heb gezien, en Peterssons inzicht in de trends die er echt toe doen in 2020.

Op Petersson: Children of Discordance jas; Rave Review-shirt; Amina Muaddi-schoenen; Plooien Gelieve broek

Was je altijd al geïnteresseerd in mode?

Mijn opa had een groot meubelbedrijf, dus ze reisden veel, en mijn oma was net als ik en hield van kleur en had de meest fantastische items. Ik ging altijd naar haar kledingkast en speelde verkleedpartijtjes. Ze had geweldige kleurrijke Chanel-jacks en ouderwetse Pucci. Ik zou er zijn in haar kleurrijke prints, oorbellen, rond stampend! Opgroeien in Zweden was er niet veel toegang tot mode. Ik had het geluk dat Kopenhagen vrij dichtbij was. Ik gaf in het weekend altijd mijn snoepgeld uit aan buitenlandse tijdschriften, maar die waren vroeger zo duur. Ik zou daar zitten met de glossy magazines en er gewoon zo enthousiast over zijn.

Altijd al in de mode willen werken?

Ik wist dat ik niet goed genoeg was om ontwerper te zijn, en in het gebied waar ik ben opgegroeid, word je een dokter of een advocaat of je werkt in de financiële sector, en ik was zo ver verwijderd van de kennis over de andere dingen die je zou kunnen doen in mode. Mijn eerste graad is rechten en mijn laatste essay ging over kinderprostitutie, waarvoor ik een onderzoeksproject deed in Thailand. Ik realiseerde me toen dat ik dat niet kan niet 100% zijn als ik ergens aan werk, en als je met iets schrijnends werkt, moet je jezelf kunnen losmaken, en ik kon het gewoon niet. Ik heb zoveel respect voor mensen die dat kunnen. Ik reisde daarna een paar maanden en ontmoette een meisje op het strand in Bali die aan het schetsen was. Ik sprak met haar, zoals je doet als je aan het backpacken bent, en ze vertelde me dat ze een modekoper was en naar London College of Fashion ging, dus ik: "Dat is wat ik wil doen." Dus ik belde LCF en zei: "Ik kom eraan!" en ze waren als "Ehm, je moet solliciteren." Ik heb gesolliciteerd en de graad in modemanagement gedaan bij LCF, en daarna heb ik werkervaring opgedaan bij Harvey Nichols, en toen namen ze me aan toen ik afstudeerde. Het was het meest verkeerd verkochte beroep ooit voor mij. In bikini op het strand zitten! Ik weet niet eens hoe ze heet, maar dat meisje heeft het hele pad van mijn leven veranderd. Toen ik werkervaring deed, was ik er toen echt heel zeker van dat kopen was wat ik wilde doen.

Wat bij de wet ontbrak, was dat creatieve element. Een deel van kopen is erg wiskundig. Iedereen lacht me altijd uit, want ik heb zoiets van: "Je moet een bereikplan maken! Een actieplan!” Maar dan krijg je wel creativiteit in de productkeuze, het bedenken van capsules en het zien van mooie dingen die andere mensen maken. Op een egoïstische manier voedt het me met energie, vooral de ontmoeting met de jonge ontwerpers die niet afgemat zijn en zoveel nieuwe ideeën hebben.

Hoe is jouw stijl door de jaren heen veranderd?

Als je door mijn archieven begint te spitten, zul je daar zeker een paar verschillende persoonlijkheden vinden. Ik ben door fases gegaan en er zijn ook altijd fases die ik weer terugzie. Ik ben opgegroeid met deze skater-, hiphop-achtige sfeer, en daar kom ik altijd op terug tijdens mijn vakanties en weekenden. Ik ben dol op sneakers en een hoodie. Mode beweegt, en ik werk in de mode, dus ik zal 100% trends proberen. Maar ik doe dit een beetje minder naarmate ik ouder ben. Alles wat ik heb gedragen is zo leuk geweest. Ik kan naar foto's kijken en denken dat ik er hysterisch uitzie, maar op dat moment was ik er blij mee. Mode verandert zo veel, zolang je maar om jezelf kunt lachen.

Welke trends hou je op dit moment echt in en denk je dat ze groot zullen zijn voor 2020?

Ik hou van deze terugkeer naar de jaren '90, en dat genre is wat ik het meest zal verkennen. Het minimalistische is mooi, maar omdat ik Scandi ben, was mijn hele jeugd omringd door mensen die zo gekleed waren, dus ik kan het niet echt omarmen omdat het me te nauw aan het hart ligt. Ik heb me nooit minimaal gekleed. Ik kleedde me als de clubjongen in leggings, PVC, panty's met print. Net als iedereen in de mode ben ik geobsedeerd door Bottega Veneta, dus daar maak ik een uitzondering voor het minimalisme. De manier waarop hij het doet is zo mooi en gebruikt veel kleuren. Ik ben ook weer helemaal gek op maatwerk. Als ik de showroom binnenga, wil ik iets scherpers zien, in plaats van sportkleding die heeft gedomineerd.

Het voelt alsof we een terugkeer zien naar een sterk ontwerp. Niemand heeft een item ontworpen als het een logo is dat op een T-shirt is gedrukt. Maar het is interessant als je mensen ziet spelen met silhouetten, patronen en hoe een kledingstuk op een lichaam zit. Als je naar merken als Versace gaat, is het verbazingwekkend om het echte talent te zien van wat ze doen.

Mensen maken nu foto's van wat kopers meer dragen. Hoe heeft die modeweek voor jou veranderd?

Kopen was waarschijnlijk het laatste deel van de industrie dat in de straatstijlwereld terechtkwam, en nu is het een groot ding. Het legt wel meer druk op kopers. Ik heb me altijd verkleed voor fashion week en marktafspraken. Dan komen mijn mooie schoenen uit. Vooral omdat we met veel CEO's en commercieel directeuren vergaderen, dus je moet eruit zien als de modeversie van smart. Je moet er 'mode' uitzien, want dat is wat ze verwachten. Veel van onze wereld wordt helaas in die zin beoordeeld op uiterlijk, maar het is interessant om alle leuke outfits te bekijken. Ik hou ervan als mensen geen slaaf zijn van het seizoen. Dat is het deel dat misschien te ver is gegaan. Iedereen gaat nu een showroom binnen en leent look één en look vijf om naar de show te dragen. Ik vind het leuk als mensen dingen echt individueel stylen met hun eigen kijk op het aankleden. Ik heb me altijd netjes gekleed voor de modeweek, maar het ging altijd om de beste versie van jezelf en wat je normaal zou dragen.

Wat is het moeilijkste aan koper zijn?

Vroeger was het hebben van dat onderbuikgevoel het enige dat je in een koper niet kon trainen, maar tegenwoordig is de steeds moeilijkere vaardigheid weten en voorspellen wanneer iets eraf zal vallen. Er is zoveel dat er nu is, dus het gaat om filteren, in plaats van te zoeken naar meer van hetzelfde. Als we Bottega hebben, heb ik geen 10 andere mensen nodig die hun versies van Bottega doen. Ik wil dat dingen anders worden gedaan. Het maakt me bang voor ontwerpers dat dingen zo snel gaan en dan ook zo snel weer wegvallen. Het komt op het punt waarop mensen denken: 'Is Bottega voorbij?' en ik zeg: 'Het is nog niet eens op de winkelvloer!' Als het een kleiner merk is, maak ik me zorgen over de ontwerper en hun levensonderhoud. Voor de grote jongens is dat waar het vanuit financieel oogpunt lastig kan zijn in onze banen - omdat het kan groeien en groeien en dan besluit iedereen plotseling: 'Nee, ik wil het niet meer.' De beste manier om dat deel aan te pakken, is door een relatie te hebben waarin je regelmatig praat, zodat de merken weten hoe ze presteren, dus als er een breuk komt, zijn ze erop voorbereid. Je probeert ze altijd te helpen voordat je de touwtjes in handen hebt, maar het gebeurt natuurlijk wel.

Heeft de snelheid het werk het meest veranderd?

Er is het tempo, maar dan ook hoeveel we reizen. Vroeger was het een focus op de catwalk, maar als je nu dameskleding koopt, reis je ongeveer 11 maanden per jaar. Je reist honderden en honderden dagen voor je werk. Het zou geweldig zijn als je daar gewoon zat en de dingen opnam, maar we ruilen een bedrijf. De manier waarop kopers werken is ongelooflijk. Maandenlang zet je 15 of 18 kopers binnen met afspraken van 9 tot 9. Ze zijn er allemaal nog en verschijnen in hun beste kleren binnen enkele minuten om zich klaar te maken.

Waar ontdek je nieuwe ontwerpers?

Ik word zo opgewonden als ik iets vind dat het volgende grote ding zal zijn. De niet geplande shows en bestemmingen waren belangrijk voor ons, zoals Kopenhagen, Japan en Shanghai. Vooral Shanghai begint een aantal echt nieuwe, sterke namen te krijgen. Georgische ontwerpers hebben die hedendaagse prijsstelling bereikt, maar de kwaliteit en de manier waarop het is gedaan, is een niveau hoger, dus als je zo'n kwaliteit en een verschilpunt vindt, weet je gewoon dat het zal leveren.

Sociale media zijn ook zo belangrijk. Er zijn veel problemen mee, maar een ding dat het jonge ontwerpers heeft gedaan, is dat het hen een platform biedt dat ze eerder niet zouden hebben gehad. Ze hebben geen geld nodig om een ​​grote campagne te voeren. Ze kunnen in een kelder in Siberië zijn en de wereld bereiken. U wilt de persoon zijn die ze als eerste ontdekt. Soms kan het het beste zijn om iemand te vinden die net begint en die slechts een paar honderd mensen heeft die hen volgen.

Waar koop jij het meeste van in je kledingkast?

Kleur! Ik wil altijd die persoon zijn die de perfecte basisgarderobe heeft, maar ik ben zo'n ekster en ben als "glanzende dingen! glimmende dingen!” Ik doe altijd wat ik mensen afraad. Ik zal iets kopen, naar huis komen en zeggen: "Oh, het past nergens bij. Nu moet ik dit en dit kopen.” Maar op een oppervlakkige manier maakt het me blij omdat het zo helder en kleurrijk is. Zo heb ik mijn zeer eclectische kledingkast opgebouwd.

Maak jij je eigen boodschappenlijstje bij het kopen voor het volgende seizoen?

Ik heb meestal een verlanglijstje als we iets kopen. Ik onderteken dan alle bestellingen, dus ik heb zoiets van "deze, deze, deze!" Maar het enige positieve voor mijn banksaldo is dat tegen de tijd dat dingen in de winkel komen, zie ik het volgende seizoen al, dus ik zal dingen vervangen omdat ik mijn ogen op het volgende heb gericht ding. Ik ben nogal een emotionele shopper, en het hangt allemaal af van hoe ik me op die tijd en plaats voel, dus mijn verlanglijstje zal soms veranderen tegen de tijd dat ze in de winkel aankomen.

Wat koester je het meest in je garderobe?

Ik heb het geluk dat ik door wat ik doe korting krijg of kleerkasttoeslag heb, maar de meest sentimentele dingen die ik heb zijn de Chanel-jassen van mijn grootmoeder. Ik heb een periode doorgemaakt waarin ik ze veel droeg. Als ik ze nu draag, worden ze ouder, dus ik moet 10 jaar wachten en dan denk ik dat ik ze weer kan dragen. Eentje ligt in de vriezer! Ik had ze in de opslag en werd bang voor motten, dus nu heb ik Chanel in de vriezer bewaard!

Plan jij je outfits voor als je op reis gaat?

Voor de modemaand doen we pre-market. Je hebt dus ongeveer drie maanden stevig reizen. Tegen de tijd dat het modeweek is, ben je zo moe, dus je moet georganiseerd zijn. Ik heb een inpaksjabloon gemaakt en neem de lijst door tijdens het inpakken. Maar ondanks dit, de dag voordat ik op reis ga, ren ik altijd door South Molton Street en zeg ik: "Ahhhh, ik moet dingen vinden om aan te trekken!"

Je bent duidelijk een schoenenmens. Waarom hou je zoveel van ze?

Ik denk dat schoenen iets zijn waar je altijd blij van wordt. Ze zullen nooit niet passen, dus je zult nooit van streek raken door schoenen. Ze kunnen ook een outfit maken. Je kunt helemaal in het zwart gekleed gaan, en dan een paar geweldige schoenen aandoen, en ze kunnen je outfit gewoon transformeren.