Het posteleinkruid is verre van een onkruid, het is een heerlijke vetplant die veel gezondheids- en medicinale voordelen heeft. Het is waar, dit kruid groeit in het wild waardoor je de indruk krijgt dat het een invasieve wiet is. Maar de waarheid is dat het gebruik in de keuken gevarieerd is en je kunt het zelfs koken als vervanging voor spinazie.

Postelein kruid

Om te zeggen dat dit kruid al een tijdje bestaat, is een understatement. Er is bewijs dat het een hoofdbestanddeel was van de Indiaanse keuken en? traditioneel medicijn lang voordat de eerste kolonisten arriveerden. En hoewel je het wilde posteleinkruid ook kunt eten, heeft het een scherpe smaak die sommige mensen afschrikt.

Als je het echter in je tuin laat groeien, is het meestal zoeter en heeft het mildere smaken. Het draait allemaal om het kiezen van de juiste variëteit voor uw smaak. Hier bespreken we de verschillende soorten van deze eetbare vetplant, en hoe je deze kunt kweken, verzorgen en oogsten.

Posteleinkruid in één oogopslag

Inheems in Europa en Noord-Afrika, verspreidde postelein (Portulaca oleracea) zich snel naar de verste uithoeken van de wereld, waar het in elke keuken werd verwelkomd. Toen duidelijk werd dat het gecultiveerd kan worden, zijn mensen de verschillende cultivars gaan telen in plaats van de natuurlijke soorten. Sinds kort is het kruid populair als superfood dankzij de verschillende voedingswaarden die het heeft.

Een van de onderscheidende kenmerken van deze vetplant is dat hij de neiging heeft om horizontaal te groeien en de grond bedekt. Het stijgt niet meer dan een centimeter boven de grond, maar het verspreidt zich gemakkelijk. Dat in combinatie met het feit dat het in het wild groeit, gaf het de reputatie van een invasieve wiet. Een reputatie die het zeker niet verdient. Dat gezegd hebbende, is de teelt van postelein in bepaalde delen van de Verenigde Staten verboden.

Als onderdeel van de Portulacaceae-familie heeft postelein een paar neven die voornamelijk worden gekweekt vanwege hun sierwaarde. Deze omvatten wingpod-postelein en mosroos. De eetbare postelein is echter minder opzichtig en heeft bladeren die een beetje naar citrus smaken. Sommige soorten hebben ook een zoute smaak.

Midden in de zomer bloeien er kleine gele bloemen die de plant wat sierwaarde geven. Zodra de bloemen echter bestuiven, verdwijnen ze en worden ze vervangen door peulen met zwarte zaden.

Voordelen van Postelein Kruid

Hoewel postelein een lange geschiedenis deelt met mensen, zowel als voedselbron als hoofdbestanddeel van de traditionele geneeskunde, heeft het nooit dezelfde status gekregen als andere groenten zoals spinazie. Dit is verrassend omdat het meer voordelen heeft dan de meeste groenten die je kweekt en consumeert. Hier zijn enkele van de voordelen van postelein.

  • Plantaardige vervanger: Geloof het of niet, je kunt postelein op dezelfde manier koken als andere groenten. In veel maaltijden kun je spinazie gewoon vervangen door postelein en je voelt geen verschil. Je kunt het ook gebruiken in salades, dipsen sandwiches om sappige smaken aan je snack toe te voegen.
  • Omega-3 vetzuren: Veel diëtisten en cardiologen raden aan om een ​​dagelijkse dosis van deze vetzuren te consumeren, omdat ze waardevol zijn voor de gezondheid van je hart en je immuunsysteem sterk houden. Dit kruid heeft 5 keer meer omega-3 vetzuren dan spinazie.
  • Antioxidanten en vitamines: Postelein zit boordevol essentiële vitamines. Het is rijk aan vitamine A die je zicht verbetert en vitamine C die je beschermt tegen griep en verkoudheid. Het heeft ook hoge concentraties antioxidanten die: bescherm het cardiovasculaire systeem.
  • Geneest huid- en maag-darmziekten: Voordat het voor voedsel werd gebruikt, zijn er aanwijzingen dat postelein een belangrijk onderdeel was in traditionele medicijnen van China tot Amerika. Het werd voorgeschreven als een behandeling voor huidziekten, indigestie, winderigheid en andere maagaandoeningen. Tot op de dag van vandaag consumeren veel mensen de rauwe plant om buikpijn te verlichten en acne te behandelen.
  • mineralen: Mineralen zijn belangrijk voor uw algehele gezondheid. Ze versterken ook de botten en voorkomen botziekten. Postelein zit boordevol calcium en magnesium en bevat behoorlijke hoeveelheden ijzer en kalium. Het is geen wonder dat het als een superfood wordt beschouwd.

Postelein Kruidenvariëteiten

De vele cultivars van postelein worden beschouwd als een betere kweekoptie dan de natuurlijke soorten die in het wild groeien. Ze hebben mildere smaken en hebben niet die scherpe smaak. Hier zijn een paar kandidaten om in uw tuin te kweken.

  • Gemeenschappelijke postelein: Een zeer populaire cultivar die dicht bij de grond groeit. Het bereikt nauwelijks meer dan een centimeter hoog, maar spreidt zich ongeveer 18 centimeter uit. De weelderige en heldergroene bladeren zijn even mooi als lekker en voedzaam. Hij is makkelijk te kweken en heeft kleine gele bloemen die in de zomer bloeien.
  • Gouden postelein: Genoemd naar zijn geelachtig groene bladeren die tot een paar centimeter groeien. De bladeren zijn zacht en hebben een lekkere smaak als ze worden toegevoegd aan een broodje of als groente worden gekookt. In tegenstelling tot de gewone postelein, wordt deze gouden variëteit hoog en wordt hij ongeveer 10 centimeter hoog. De stelen zijn ook sappig en je kunt ze gebruiken in salades.
  • Goldgelber Postelein: Een van de grootste variëteiten volgens posteleinnormen. Als hij volgroeid is, torent deze reus 6 centimeter hoog en 12 centimeter breed uit. Het is ook favoriet bij veel tuinders omdat het snel groeit. Het duurt slechts 26 dagen vanaf de dag dat je het plant om de bladplant te oogsten. De bladeren zijn lichtgroen en hebben de neiging iets langer te zijn dan de andere soorten.
  • Gruner Rood: De ovale bladeren groeien aan roze stengels en lijken veel op je gewone onkruid. Het helpt niet dat het 12 centimeter lang wordt en de neiging heeft om elke ruimte in de buurt te bedekken. Dit is echter een legitiem kruid, geen onkruid en de dikke, vlezige bladeren zijn eetbaar.

Voor het grootste deel kun je kiezen voor gewone postelein of de gouden cultivars. Ze hebben niet veel zorg of ruimte nodig om te groeien. Ze verdragen ook verschillende grondsoorten, zoals we later zullen zien.

Posteleinkruid kweken

Als het gaat om het planten van postelein, zijn er veel manieren om dit sappige kruid te laten groeien. Je kunt zaden gebruiken of uit een stek groeien. Een ander alternatief is om het bij de kwekerij te kopen. Omdat kwekerijplanten mogelijk besmet zijn met pesticiden, is het altijd aan te raden om je eigen postelein uit zaden te kweken. Hier leest u hoe u het in eenvoudige stappen kunt doen.

  1. De beste tijd om posteleinzaden te planten is in de zomer. Het vereist warme grond van gemiddeld ongeveer 89 graden Fahrenheit. Meestal ontkiemen ze volgend voorjaar.
  2. Zorg ervoor dat u uw bedden in rijen van ongeveer 10 centimeter van elkaar klaarmaakt om de kruiden voldoende ruimte te geven om zich te verspreiden.
  3. Je kunt de zaden ook binnenshuis beginnen en ze later, ongeveer 8 weken later, naar de tuin transporteren als het weer is opgewarmd.
  4. Selecteer kleine potten en vul ze met een algemene potgrond.
  5. Geef de grond voldoende water om hem vochtig te maken en plant de zaden dan ongeveer 2,5 cm diep.
  6. Zet de potten op een lichte plek zonder direct zonlicht en uit de wind.
  7. Houd de grond vochtig. Als je je zorgen maakt dat de temperatuur daalt, kun je de potten afdekken met plastic.
  8. Na ongeveer 3 weken zullen de zaden ontkiemen.
  9. U kunt de planten 5 weken later naar de tuin vervoeren.

Postelein Kruidenverzorging

Als er één ding is voor het posteleinkruid, dan is het dat het voor zichzelf kan zorgen. Het is een winterharde vetplant die verschillende grondsoorten verdraagt. Hij heeft nog steeds vele uren zonlicht per dag nodig en je moet oppassen voor de vele plagen en ziekten die hem meedogenloos aanvallen.

Licht

Dit is waarschijnlijk de enige voorwaarde voor het kweken van postelein. Het vereist volle zon en heeft minimaal 8 uur per dag nodig om te groeien en te bloeien. Kies een zuidelijke of westelijke plek in uw tuin om de vetplant te laten groeien. Houd er rekening mee dat als je het kruid uit zaden kweekt, je de zaden uit de buurt van zonlicht moet houden. Dit is de reden waarom het de aanbevolen manier is om de plant binnenshuis te starten, omdat je controle hebt over de hoeveelheid licht die ze krijgen. Maar als het eenmaal succesvol groeit, heeft het al het zonlicht nodig dat het kan krijgen.

Water

Zoals bij veel vetplanten is postelein een dorstige plant. Het heeft veel water nodig. Merk op dat we water geven zeiden, geen water. Je moet de plant regelmatig irrigeren, maar laat de grond niet weken. Houd het vochtig en richt het water op de wortel van de plant. Het is beter om het kruid 's ochtends water te geven, zodat het water niet snel verdampt onder de hete zon. Te veel water kan de plant doden, dus wacht tot de grond uitdroogt tussen de irrigaties.

Plagen en ziekten

Hoewel postelein niet je gemiddelde tuinongedierte aantrekt, zoals bladluis en spint, heeft het wel zijn eigen reeks insecten die het aanvallen en grote schade kunnen aanrichten aan de sappige bladeren en stengels. De twee meest dodelijke plagen zijn portulaca-mijnbouwkever en posteleinbladwesp. De posteleinbladwesp legt in de zomer haar eitjes op de bladeren van de plant. Wanneer de larven tevoorschijn komen, beginnen ze zich te voeden met de bladeren. Als er niets aan wordt gedaan, kunnen ze het kruid doden. Wat de Portulaca-mijnbouwkevers betreft, ze voeden zich ook met de bladeren en graven gaten erin. De enige manier om met dit ongedierte om te gaan, is door ze met de hand te plukken en ze veilig te verwijderen.

oogsten

De meeste posteleinsoorten zijn binnen 6 tot 8 weken na het planten klaar om te oogsten. Alleen Goldgelber Postelein rijpt binnen 26 dagen en u kunt binnen 4 weken na het planten beginnen met het verzamelen van de bladeren en stengels.

Je kunt de hele plant tijdens het oogsten afsnijden, of je kunt hem laten teruggroeien. In dat geval moet u het tot 2 inch van de basis van de stengel afknippen. Het zal bijna onmiddellijk weer tot leven komen en in korte tijd meer bladeren laten groeien. Maar elke keer dat de plant teruggroeit, worden de stengels dikker en laten ze minder mals achter. Experts raden aan om de hele plant te oogsten en verse zaden te zaaien om zachte bladeren en stengels te krijgen.