Stolarze preferują pracę z konkretnymi drewno liściaste podobnie jak mechanicy samochodowi preferują pracę nad określonymi markami lub modelami samochodów. Często jest to kwestia znajomości i komfortu, ponieważ stolarz osiągnął dobre wyniki z określonym drewnem, więc może być skłonny unikać próbowania różnych gatunków drewna liściastego.
Każde drewno liściaste ma swoje tendencje, a może bardziej odpowiednie dla rzemieślnika techniki pracy z tym konkretnym drewnem. Może to być szczególnie prawdziwe, jeśli chodzi o wykończenie utworu. Na przykład, klon może być kapryśny do wykończenia i podatny na kurczenie się z powodu rozszerzanie i kurczenie ze względu na sezonowe wahania wilgotności.

Charakterystyka różnych gatunków drewna liściastego

Stolarze wybierają rodzaj twardego drewna na podstawie cech drewna i tego, jak pasuje on do projektu obróbki drewna.

  • dąb może szybko tępić narzędzia i może się rozdzielić lub rozerwać podczas frezowania i może oparzenie łatwo, jeśli nie przesuwasz szybko drewna obok narzędzia tnącego. Dodatkowo wygląd gotowego kawałka dębu w dużym stopniu zależy od sposobu frezowania drewna podczas ścinania (dąb ćwiartkowy w porównaniu z dębem ciętym płasko).
  • wiśnia wymaga delikatnego dotyku, a nie brutalnej siły, aby manipulować drewnem w pożądany produkt, a uzyskanie jednolitego koloru na kilku różnych deskach może być trudne.
  • Topola świetnie sprawdza się w ogólnych zadaniach związanych z obróbką drewna i jest idealny do malowanych projektów, ale nie wchłania dobrze bejcy.
  • Ipe, rzadkie drewno liściaste, może powodować problemy z oddychaniem, jeśli trociny są wdychane. Dodatkowo niektórzy uważają, że jest to gatunek lasu deszczowego, którego należy unikać.

Odmiany orzecha włoskiego

Dwa najbardziej znane rodzaje orzecha dostępne do obróbki drewna to orzech angielski i orzech czarny. Pomimo nazwy, angielska odmiana jest najczęściej zbierana z terenów Kalifornii. Ten rodzaj orzecha jest nieco jaśniejszy od orzecha czarnego, który jest niezwykle trwały, dzięki czemu idealnie nadaje się do zastosowania w meblach i innych elementach wymagających trwałości. Na przykład orzech włoski był preferowanym drewnem dla producenta broni Smith and Wesson dla ich karabinów, strzelb i kolb pistoletów.

Obróbka Drewna Z Orzechem

Niższe pnie orzecha czarnego są często duże i mają duży charakter, dzięki czemu przekroje tej części drzewa są idealne na czeczotki. Te sekcje czeczotów są bardzo poszukiwane przez stolarzy, którzy lubią tworzyć stoły, krzesła i inne specjalistyczne meble z niezwykłych organicznych kształtów.

Pomimo solidnej natury gotowego produktu, orzech jest nieco niezwykły dla twardego drewna twardego, ponieważ dobrze reaguje na zginanie parowe. Do tego klej dość dobrze, ale klej skończyć się należy natychmiast wyczyścić, ponieważ jeśli pozostawi się klej do wyschnięcia, będzie widoczny przez końcowe wykończenie jako ciemna, prawie kawowa skaza w obrębie bejcowanego wykończenia.

Wykończenie Orzech

Orzech ma reputację temperamentu do wykończenia, co oznacza, że ​​osiągnięcie trwałego wykończenia będzie wymagało trochę więcej pracy niż zwykłe nałożenie plama oraz poliuretan. Wiele starszych kawałków orzecha włoskiego, które zostały pierwotnie wykończone olejem lnianym lub olejem tungowym, ma szarawą bladość, która dla wielu osób jest nieatrakcyjna.

Orzech może mieć niesamowite wzory słojów, które chociaż są dość ciemne, mogą być niezwykle atrakcyjne po odpowiednim wykończeniu. Pierwszym krokiem do pokazania tych wzorów słojów jest: piasek drewno prawidłowo. Szlifowanie ręczne z słojami to najlepszy sposób na masowanie tego twardego drewna, aby wydobyć jego piękne słoje, pracując z coraz drobniejszymi ziarnami papier ścierny jak idziesz. Idealnie, odkurzać lub wydmuchaj trociny z wszelkich porów w drewnie (za pomocą węża powietrznego podłączonego do sprężarki powietrza) przed przejściem do następnego drobniejszego papieru. Po przeszlifowaniu bardzo drobnym papierem ściernym (ziarnistość 320 lub wyższa) i przedmuchaniu lub odkurzeniu trocin, delikatnie unieś słoje orzecha włoskiego, przecierając powierzchnię deski wilgotną szmatką. Pozostaw drewno na kilka minut, a następnie delikatnie przeszlifuj powierzchnię, aby strącić wypukłe słoje.

Szelak jest częstym pierwszym krokiem do wykończenia orzecha włoskiego, ponieważ może stanowić ładną bazę, z której można zastosować późniejsze kroki, takie jak plama żelowa lub glazura. Szelak można również mieszać z barwnikami, aby rozjaśnić ciemny orzech.

Nałóż równą warstwę szelaku i pozostaw do wyschnięcia na kilka godzin, a następnie delikatnie zeszlifuj ręcznie (zawsze ze słojami) za pomocą bardzo drobnego papieru ściernego, aby usunąć wszelkie wysokie miejsca. Odkurzyć lub zdmuchnąć pozostałości ze szlifowania przed nałożeniem kolejnej warstwy lub bejcy żelowej.

Wielu stolarzy lubi nakładać wypełniacz zbożowy, aby podnieść ziarno, co najlepiej zrobić po kilku warstwach szelaku. Po wytarciu nadmiaru wypełniacza lub bejcy dodatkowe warstwy szelaku lub nawet oleju mineralnego mogą nadać meblu ładny połysk.