Odkąd pojawiły się prezydenckie dolary, wielu ludziom wydaje się, że trudno jest odróżnić brzeg monety od brzegu. Terminy te mają bardzo specyficzne znaczenie, więc upewnij się, że używasz ich poprawnie.
Krawędź monety
Krawędź monety jest czasami nazywana „trzecią stroną”. Numizmatycy zadzwoń po stronie głowy awers, a ogony po stronie odwrócić, zachowując termin krawędź dla trzeciej strony lub stronę, którą widzisz, gdy patrzysz na monetę w przestrzeni między awersem a rewersem. Krawędź biegnie na całym obwodzie monety.
Proces bicia może również nadać wzór na krawędzi monety lub może pozostać gładki. Na przykład część dziesięciocentówki lub ćwiartki amerykańskiej, która ma klekotanie na nim jest krawędź. Krawędź jest gładka na pensach i pięciocentówkach.
Projektanci monet zaimplementowali różne urządzenia na krawędzi monet, aby zapobiec przycinaniu. Obcinanie to praktyka polegająca na ścinaniu niewielkiej części monety z metali szlachetnych, takich jak złoto lub srebro, z krawędzi monety w celu zebrania znacznej ilości wiórów do jej
Różne rodzaje krawędzi monet
Zwykła krawędź
Moneta z gładkim brzegiem nie ma żadnych urządzeń ani napisów. Może być nierówna, jeśli nie używa się kołnierza do trzymania bloczka w prasie monetarnej. Jeśli proces wybijania monet wykorzystuje kołnierz podczas procesu wybijania, krawędź będzie gładka i równomierna na całym obwodzie monety.
Ząbkowany brzeg
Moneta z ząbkowanym brzegiem ma szereg równomiernie rozmieszczonych pionowych rowków na całym obwodzie monety. Na kołnierzu wyfrezowano te rowki i jest on nakładany na krawędź monety podczas procesu bicia. Kolekcjonerzy monet w Stanach Zjednoczonych również określają monety ząbkowane jako prążkowane lub rowkowane, podczas gdy ludzie w Wielkiej Brytanii określają je jako frezowane.
Literowana krawędź
Monety z literami na krawędziach mają słowa lub symbole wyryte na krawędzi monety. Napisy te mogą zawierać datę, znak mennicy, nominał, motto itp.
Zdobiona krawędź
Monety ze zdobioną krawędzią mogą mieć różne wzory odciśnięte na krawędzi monety. Kwiaty, pnącza, sztabki i zawijasy były używane do ozdabiania brzegów monet na całym świecie.
Rowkowana krawędź
Moneta z rowkowanym brzegiem ma głęboki rowek lub rowek, który rozciąga się na całym obwodzie monety. Zwykle jest wyśrodkowany między awersem a rewersem monety. Niektórzy uważają, że moneta to w rzeczywistości dwie sklejone połówki. Dwa eurocenty to doskonały przykład monety z rowkowanym brzegiem.
Krawędź bezpieczeństwa
Moneta z krawędzią zabezpieczającą wykorzystuje kombinację krawędzi rowkowanych i ząbkowanych na jednej monecie. Często otwór rowka jest ozdobiony wzorem, aby zwiększyć bezpieczeństwo monety i utrudnić jej podrabianie. Wiele monet z Hongkongu i Indii posiada ten rodzaj krawędzi. Jednak wysokie koszty jego stosowania i starzenie się monet z metali szlachetnych sprawiły, że ten rodzaj krawędzi stał się przestarzały.
Obrzeże monety
Wzory monet mogą zawierać rimon monetę zarówno na awersie, jak i na rewersie. W rzeczywistości można powiedzieć, że moneta ma dwie obręcze, jedną na awersie, a drugą na rewersie. Obręcz to uniesiona płaska część monety, która całkowicie otacza obwód z przodu i/lub z tyłu. W przypadku monet amerykańskich obrzeże jest zwykle bardzo cienkie, ale w przypadku dolarów prezydenckich jest znacznie szersze, aby umożliwić osobom niewidomym odróżnienie dolara od monety ćwierćdolarowej za pomocą samego dotyku. Ten standard został stworzony, gdy Susan B. Dolar Antoniego posiadała również krawędź ząbkowaną, więc brak ząbkowania nie wystarczył, aby niewidomi mogli dokonać rozróżnienia.
Pierwotnie obrzeże monety zostało nadane wyłącznie podczas procesu bicia. Kiedy mennicy wyprodukowali matrycę na monety, na samym końcu procesu produkcji nadano zagłębiony płaski obszar, który otaczał elementy projektu na matrycy. Kiedy kostka została użyta do wybicia monety, pozostawiła wypukłą płaską krawędź na obwodzie monety.
Wraz z rozwojem procesów wybijania monet dodanie kołnierza wewnątrz prasy monetarnej pozwoliło na trzymanie bloczka prosto między matrycami podczas procesu wybijania. Zanim mennicy wyślą półfabrykaty do prasy monetarnej, przepuszczają je przez denerwujący młyn. Młyn denerwujący zawiera obracające się koło w kanale, który nieco się zmniejsza, aby delikatnie ścisnąć monetę. Ten proces nadaje małe podniesione obrzeże z każdej strony monety. Dodatkowo skutkuje to jednakową średnicą na każdej monecie, która przechodzi przez młyn denerwujący.
Gdy moneta jest gotowa do uderzenia, wpada do kołnierza, który trzyma krążek między dwoma stemplami do uderzania. Dodatkowo, ta podniesiona krawędź nadana przez młyn spęczający pomaga w ciągłym przepływie metalu do zagłębień matrycy do wybijania, aby wspomóc proces wybijania.
Edytowany przez: James Bucki
