Τι είναι το ελβετικό σύστημα;

Στα περισσότερα τουρνουά σκακιού, πιθανότατα θα ακούσετε ότι οι διοργανωτές χρησιμοποιούν το "ελβετικό σύστημα" για να καθορίσουν ζευγάρια. Σχεδόν κάθε τουρνουά στο οποίο συμμετέχει ένας παίκτης συλλόγου χρησιμοποιεί αυτό το σύστημα, εκτός από περιστασιακές διοργανώσεις round-robin. Ακολουθεί μια γρήγορη ματιά στον τρόπο λειτουργίας αυτής της δημοφιλούς μορφής τουρνουά.

Βασικά

Το ελβετικό σύστημα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε τουρνουά σκακιού στη Ζυρίχη το 1895, και έτσι πήρε το όνομά του. Σε ένα τουρνουά με ελβετικό σύστημα, οι παίκτες δεν αποκλείονται ποτέ. Αντ 'αυτού, οι παίκτες συνδυάζονται σε κάθε γύρο. Ο αριθμός των γύρων είναι προκαθορισμένος και ο νικητής είναι ο παίκτης που κερδίζει τους περισσότερους πόντους μέχρι το τέλος του τουρνουά.

Σε κάθε γύρο, κάθε παίκτης συνδυάζεται με έναν αντίπαλο που έχει τον ίδιο ή παρόμοιο αριθμό πόντων στο τουρνουά.

Πρόσθετοι κανόνες και παραλλαγές

Σε ένα τουρνουά σκακιού με ελβετικό σύστημα, οι διοργανωτές προσπαθούν να δώσουν σε κάθε παίκτη παρόμοιο αριθμό λευκών και μαύρων αγώνων μέχρι το τέλος της διοργάνωσης. Οι διοργανωτές κατατάσσουν τους παίκτες σε κάθε ομάδα σύμφωνα με ένα σύστημα αξιολόγησης όπου οι παίκτες χωρίζονται σε ένα πάνω και κάτω ημίχρονο. Οι παίκτες στο πάνω μισό κάθε ομίλου συνδυάζονται στη συνέχεια με αυτούς του κάτω ημιχρόνου.

Για παράδειγμα, εάν υπάρχουν έξι παίκτες στην ομάδα με την υψηλότερη βαθμολογία, ο παίκτης Νο 1 θα παίξει εναντίον του παίκτη Νο 4, ο παίκτης Νο 2 θα τεθεί αντιμέτωπος με τον παίκτη Νο 5 και ο παίκτης Νο 3 θα αντιμετωπίσει τον παίκτη Νο. 6. Αυτό το σύστημα είναι τεχνικά γνωστό ως "ολλανδικό σύστημα", σύμφωνα με τη FIDE, τη διεθνή ομοσπονδία σκακιού. Αλλά αυτή η μέθοδος ζευγαρώματος εξακολουθεί να θεωρείται μέρος του ελβετικού συστήματος και είναι η πιο κοινή μορφή ζευγαρώματος σε ελβετικά τουρνουά.

Μια άλλη παραλλαγή ζεύξης του ελβετικού συστήματος είναι το σύστημα Monrad, το οποίο χρησιμοποιείται συχνά σε τουρνουά που διεξάγονται στη Νορβηγία και τη Δανία. Σε αυτό το σύστημα, τα ζευγάρια είναι ελαφρώς διαφορετικά από ό, τι στο ολλανδικό σύστημα. Σε αυτήν την ίδια ομάδα έξι ατόμων, για παράδειγμα, ο παίκτης Νο 1 θα ζευγαρώθηκε με τον παίκτη Νο 2, ο παίκτης Νο 3 θα αντιμετωπίσει τον παίκτη Νο 4 και ο παίκτης Νο 5 θα αντιμετωπίσει τον παίκτη Νο. 6 Το

Καθορισμός του Νικητή

Σε οποιαδήποτε μέθοδο ζευγαρώματος, οι παίκτες δεν μπορούν να παίξουν τον ίδιο αντίπαλο περισσότερες από μία φορές στο ίδιο τουρνουά. Σε μεγαλύτερες διοργανώσεις, οι παίκτες από τον ίδιο σύλλογο ή σχολείο συχνά εμποδίζονται να παίζουν μεταξύ τους σε πρώτους γύρους ή σε παιχνίδια που δεν θα έχουν επιπτώσεις στην απονομή βραβείων. Στο τέλος του τουρνουά, οι παίκτες κατατάσσονται σύμφωνα με τις αθροιστικές βαθμολογίες τους. Εάν υπάρχει ισοπαλία, ο νικητής καθορίζεται από το σύνολο των βαθμολογιών των αντιπάλων του. Οι τελικές βαθμολογίες, για τη δεύτερη, την τρίτη θέση, την τέταρτη θέση και ούτω καθεξής καθορίζονται με τον ίδιο τρόπο.