Met meer dan 35 soorten zijn de mogelijkheden die elzensoorten bieden meer dan veel andere bomen. Vooral gezien het feit dat veel van deze variëteiten direct beschikbaar zijn en zullen groeien in verschillende zones en grondsoorten met problemen.
Zelfs niet-inheemse soorten van de elzen hebben zich goed aangepast aan de bodem en het klimaat van Noord-Amerika. Bovendien groeit de boom goed op arme grond en op natte plekken waar minder bomen zouden overleven. Om nog maar te zwijgen over het feit dat u met zoveel variëteiten geen probleem zult hebben om de juiste els te vinden voor uw specifieke landschapsbehoeften.
In veel gevallen is het echte probleem zelfs het kiezen van een van de vele elzensoorten. Terwijl sommige soorten gemakkelijk 80 voet kunnen bereiken, zijn andere op meer dan één manier meer nuchter. De volgende lijst bevat enkele van de meest voorkomende elzensoorten en waar elke soort goed voor is.
rode els
De rode els (Alnus rubra) is een inheems in de Pacific Northwest van Alaska tot Montana. Het is een van de grootste elzensoorten die in het wild groeit. Gemiddeld kon de rode els meer dan 80 voet uitsteken. Het groeit goed in koelere zones tussen 4 en 7. Desondanks heeft de boom volle zon nodig om te gedijen en veel van de ziekten te vermijden die de soort teisteren.
De schors van de boom komt in verschillende tinten grijs, wit en bruin en wordt donker naarmate de boom ouder wordt. De bladeren zijn lichtgroen en breed. Ze hebben ook de neiging om langs de randen naar beneden te krullen, wat een manier is om deze gigantische els te onderscheiden van andere soorten.
Het hout van de rode els is er in verschillende tinten en is makkelijk te zagen en te bewerken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat grote gitaarfabrikanten zoals Fender rood elzenhout gebruiken om hun akoestische gitaren te maken.
Het hout is ook zacht en heeft geweldige afwerkingsmogelijkheden, waardoor het ideaal is voor gereedschapshanden. En omdat het geurloos is, past het in veel huistoepassingen.
zwarte els
De zwarte els (Alnus glutinosa) is een lid van de Betulaceae-familie en is inheems in Europa en Noord-Afrika. Het groeit goed in vochtige en vochtige klimaten waar de grond constant nat is. Het dankt zijn naam aan de donkere hars die uit de spleten van de schors stroomt als de boom oud wordt.
Als een van de gigantische elzen groeit de zwarte els onder de juiste omstandigheden tot 30 voet. In het wild groeit het in de buurt van rivieroevers waar de grond altijd vochtig is. De zwarte els heeft donkergroene bladeren die lange maanden aan de boom blijven en pas tegen het einde van het herfstseizoen worden afgeworpen.
Het hout van de zwarte els is meestal wit als het vers gesneden is. Maar het wordt al snel donkerrood en er vormen zich verschillende knopen op het oppervlak. Daarom wordt het alleen gebruikt om papier en kolen te maken. Maar omdat het een hoge weerstand heeft tegen waterrot, gaat het hout in onderwaterconstructies en funderingen.
De zwarte els heeft een hoge tolerantie voor halfschaduw, hoewel hij de voorkeur geeft aan de volle zon. Het groeit goed in de zones 3 tot 7.
Zee Els
Een van de kleinere elzen, de kustels (Alnus maritima) groeit op een goede dag slechts tot ongeveer 30 voet. Zoals de naam al aangeeft, groeit deze els in vochtige grond en is te vinden in de moerassen van Georgia, Maryland, Delaware en Oklahoma.
De bast van deze kleine boom heeft opvallende rode of bruine tinten met veel vlekken die goed passen bij zijn charmante gele bloemen. In het wild is de boom een favoriete plek voor broedende vogels en omdat hij het zowel in halfschaduw als in de volle zon goed doet, trekt hij verschillende vogelsoorten aan.
Je kunt de kustels in de zones 4 tot 7 kweken, zolang je er maar de juiste grond voor hebt. De ideale plek voor deze els is in de buurt van een vijver, meer of waterstroom. Droge grond kan dramatische effecten hebben op de boom, en als het niet genoeg vocht krijgt, zal de boom snel genoeg vergaan.
De bladeren van de els zijn vrij klein en hebben donkergroene kleuren. In de herfst worden de bladeren geel voordat ze vallen in tegenstelling tot andere elzenbladeren die tot de herfst groen blijven. De randen van de bladeren zijn fijn getand, dus dat is een andere manier om de soort te identificeren.
Witte els
De witte els (Alnus rhombifolia) is ook bekend als Siera els en Californische els. Inheems in de westelijke regio's van Noord-Amerika, groeit het op grote schaal in Oregon en Californië. Het heeft dunne bladeren in tegenstelling tot de brede bladeren van de rode els. Maar afgezien daarvan hebben beide soorten veel overeenkomsten op het gebied van groeiomstandigheden en winterhardheidszones.
De witte els groeit tot ongeveer 50 voet, hoewel het soms een piek van 30 voet of daaromtrent zal bereiken. Het gedijt in de zones 8 tot 11 en beloont je met geurige witte bloemen en weelderige groene bladeren. De bladeren hebben fijne tanden langs de randen en zijn kort en gedrongen in vergelijking met andere elzensoorten.
Commercieel wordt de witte els gekweekt voor zijn hout. Het hout is kaneelbruin en gaat naar vele industrieën. Inheemse Amerikanen gebruikten de schors en het hout in hun traditionele geneeskunde en verbrandden het witte elzenhout in hun rituelen.
De schors is meestal wit, vooral bij jonge bomen. Daar dankt de boom zijn naam aan. Maar naarmate hij ouder wordt, wordt de bast grijs. Plant de witte els op een natte plek in uw tuin of gazon en hij zal daar gedijen.
Italiaanse els
De Italiaanse els (Alnus cordata) is een lid van de berkenfamilie. De boom, geboren in Italië en Frankrijk, groeit tot 30 tot 50 voet en biedt veel sierwaarden. Naast zijn ronde bladerdak en symmetrische vorm heeft de Italiaanse els ook aantrekkelijke hartvormige bladeren.
De bladeren hebben ook gelijkmatige randen rond de basis, maar de uiteinden zijn meestal gekarteld. Bovendien glinsteren de glanzende bladeren in het zonlicht en reflecteren ze alle kleuren van de regenboog. Al met al is het dus de ideale els om te kweken in een kleine ruimte waar hij het middelpunt van je gazon of tuin wordt.
De Italiaanse els is ook beroemd om zijn kleurrijke katjes en vruchten. De katjes worden ongeveer 5 centimeter lang en beginnen als groen, maar worden al snel rood of roze. Wat de schors betreft, deze is overal glad en grijsgroen. De schors behoudt zijn perfecte uiterlijk, zelfs als de boom ouder wordt.
Het hout van de Italiaanse elzen past niet bij zijn mooie uiterlijk en wordt meestal gebruikt bij het maken van kasten, kozijnen en funderingen van gebouwen.
Mexicaanse Els
De Mexicaanse els (Alnus jorullensis) is inheems in Mexico, Honduras en Guatemala, naast andere regio's in Midden-Amerika. Hoewel het in vele soorten tussen struiken en bomen voorkomt, kan het tot 80 voet groeien.
Het hout van de Mexicaanse els heeft een commerciële lage waarde, dus de boom wordt voornamelijk gekweekt vanwege zijn sierkwaliteiten. Een van deze eigenschappen zijn de weelderige groene bladeren. In tegenstelling tot andere elzensoorten is de Mexicaanse els groenblijvend en behoudt hij het hele jaar door zijn mooie uiterlijk.
Een nadeel van deze els is het robuuste wortelstelsel. Zijn destructieve groei doorbreekt stoepranden en ontwortelt hekken. Plant hem dus niet in de buurt van ondergrondse leidingen of naast muren en gebouwen. Over het algemeen moet u een veilige afstand tussen de 10 en 15 voet tussen de boom en elke structuur aanhouden. Die agressieve kluit kan naast struiken en diepgewortelde planten ook andere bomen in de buurt wurgen.
De Mexicaanse els groeit goed in warme streken tussen 7 en 12. Het geeft de voorkeur aan de volle zon en gedijt bij een hoge luchtvochtigheid. De boom kan het moeilijk hebben tijdens de droge, hete dagen van de zomer en moet regelmatig worden bewaterd.
Japanse elzen
De Japanse els (Alnus japonica) is inheems in de oostelijke rand van Azië, voornamelijk in Korea, Japan en Oost-China. Het groeit goed in de zones 5 tot 7 en heeft volle zon nodig om te gedijen. De boom zelf is vrij klein, gemiddeld ongeveer 25 voet hoog. Sommige soorten kunnen 40 voet lang worden, maar dat is zeldzaam.
Het compacte formaat van de boom maakt hem ideaal voor kleine ruimtes. De boom heeft grote bladeren in vergelijking met zijn relatieve grootte. De ovale bladeren worden elk ongeveer 10 centimeter groot en zijn diep geaderd. De randen zijn glad en de bladeren behouden overal een matgroene kleur.
De grijze stam van de Japanse els barst al op jonge leeftijd en de spleten worden dieper naarmate de boom ouder wordt. Maar dat neemt niet weg van het weelderige bladerdak en de sierbladeren.
Bij het juiste klimaat behoudt de boom het hele jaar door zijn blad. Maar in de meeste gevallen zullen de bladeren elk jaar geel worden en in de herfst vallen.
Het hout van de Japanse elzen heeft geen commercieel gebruik, en als je er een zaagt, kun je het gewoon opslaan in brandhout rekken voor de winter. Het hout brandt soepel en heeft een fijne blauwe gloed als het vuur dooft.
Nepalese els
De Nepalese els (Alnus nepalensis), afkomstig uit de Himalaya, is een gigantische boom met hout van hoge kwaliteit en veel sierwaarden. In zijn oorspronkelijke habitat groeit de boom in de subtropische gebieden van China, Bhutan en Nepal.
Het groeit tot ongeveer 30 meter en gedijt goed in vulkanische en rijke grond, dus het kan een uitdaging zijn om het in de tuin te laten groeien. En vanwege zijn enorme hoogte doet de boom het niet goed in zand- of grindgrond. Een andere uitdaging heeft te maken met het feit dat de grond altijd vochtig moet zijn. Dit is iets dat de Nepalese els deelt met andere elzen zoals de kust- en zwarte soort.
De boom is bladverliezend en heeft een opvallend mooie bast met zilvergrijze strepen. En met een enorm bladerdak dat zich ongeveer drie keer de hoogte van de boom uitstrekt, is dit een gigantische els die veel ruimte nodig heeft om te groeien en bloeien.
De bladeren zijn lang en breed, wat past bij een boom van dit formaat. In de herfst groeien de bloemen (katjes) bij beide geslachten aan dezelfde boom. De Nepalese els heeft zacht hout dat goede houtskool maakt, maar geen ander industrieel gebruik heeft.
Oosterse els
De oosterse els (Alnus orientalis) is een middelgrote boom die tussen de 30 en 50 voet hoog wordt. Het gedijt in warme klimaten zolang de luchtvochtigheid niet te hoog is. Je kunt de oosterse els veilig kweken in de zones 7 tot en met 9 zolang je hem tijdens het groeiseizoen 8 uur zonlicht geeft.
Het hartvormige blad is heldergroen en heeft gekartelde randen. En ondanks zijn naam is de oosterse els inheems in de oostelijke mediterrane regio's in plaats van in het Verre Oosten. Je kunt hem als schaduwboom laten groeien, omdat hij sneller groeit dan andere elzensoorten.
