Recenzja pandemii: zaraźliwa gra planszowa

Kupiliśmy Pandemic, aby nasz recenzent mógł go przetestować ze swoimi dziećmi. Czytaj dalej, aby uzyskać pełną recenzję produktu.

ten najlepsze gry planszowe są zaraźliwe. Gdy znajdziesz kogoś, kogo naprawdę lubisz, masz tendencję do wpadania w uzależnienie, a następnie szybko przekazujesz tę obsesję rodzinie i przyjaciołom. Tak właśnie dzieje się z pandemią, która tak się składa, że ​​dotyczy zagrożenia chorobami zakaźnymi na całym świecie lub samą pandemią. Jako fan zarówno intryg medycznych, jak i gier, chciałem wypróbować tę grę, wydaną po raz pierwszy w 2008 roku, z moimi dziećmi w wieku 12, 14 i 15 lat. Czytaj dalej, aby zobaczyć, czy była to zaraźliwa zabawa, czy martwa w dniu przyjazdu.

Koncepcja: Znajdź lekarstwo

W związku z niedawnymi epidemiami odry, Zika i Eboli gra planszowa o globalnym zagrożeniu, jakie szybko rozprzestrzeniające się patogeny stanowią dla ludzkiego życia, wydaje się niesamowicie odpowiednia, choć trochę zbyt realna. W Pandemic każdy gracz wciela się w jednego członka elitarnego zespołu kontroli chorób, którego celem jest wspólne powstrzymanie czterech śmiertelnych chorób.

Wszyscy pracują razem, podróżując po świecie, aby leczyć infekcje, jednocześnie zbierając karty, aby odkryć lekarstwo na każdą chorobę lub wywołać nowe epidemie. Celem gry jest znalezienie wszystkich czterech lekarstw, zanim zostanie osiągnięty którykolwiek z progów przegrywających. Wciągająca fabuła natychmiast wciągnęła moją rodzinę i wywołała intensywne emocje.

Projekt: piękny

Pandemia to pięknie zaprojektowana gra z atrakcyjnymi elementami. Plansza to mapa świata przedstawiająca sieć łączącą 48 miast. Sześć bloków w kształcie schronienia reprezentuje stacje badawcze. Jeden idzie do Atlanty, siedziby Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom i gdzie zaczyna się gra. Pozostałe powinny być zgrupowane w pobliżu, podobnie jak 96 kolorowych kostek (po 24 w każdym z czterech kolorów), które oznaczają każdą z czterech chorób.

Zielony znacznik epidemii (z czterema strzałkami skierowanymi na zewnątrz) zaczyna się od 0 na torze epidemii w lewym dolnym rogu. Znaczniki leczenia powinny być ułożone w jednej linii i gotowe do przeniesienia do odpowiednich kolorami pól na dole planszy, gdy choroby zostaną wyleczone (pustą stroną do góry) lub zlikwidowane (stroną Ø do góry).

Pandemia jest przeznaczona do zabawy od dwóch do czterech graczy. Kupując rozszerzenie gry, do miksu można dodać piątego gracza. Każdy gracz otrzymuje jedną z siedmiu postaci za pomocą losowych kart — planistę awaryjnego, eksperta operacyjnego, medyka, badacz, specjalista od kwarantanny, naukowiec i dyspozytor — i porusza się po planszy za pomocą pionka, który pasuje do tej postaci karta. (W rozszerzeniu uwzględniono więcej ról postaci, a także „bioterrorystę”, który stara się podkopać wysiłki innych graczy.)

Chociaż technicznie są w tym samym zespole, moja rodzina zauważyła, że ​​niektóre umiejętności postaci wydawały się czasami bardziej skuteczne niż inne. Chcielibyśmy, żeby każda postać miała równie korzystne „umiejętności”, ale może to być również przypadek „the trawa jest zawsze bardziej zielona”, ponieważ każda rola oferuje różne umiejętności, które przydadzą się we właściwym okoliczności. Byłoby też interesujące, gdyby istniały dwie drużyny: jedna, która grała na choroby, a druga, która próbowała je wyleczyć.

Konfiguracja: zapewnia wyjątkową, wymagającą grę

Wspomniałem już o niektórych ustawieniach w poprzedniej sekcji, ale reszta polega na rozmieszczeniu chorób na mapie. Umieść zielony wskaźnik wskaźnika infekcji na skrajnym lewym polu paska wskaźnika infekcji w prawym górnym rogu planszy, a karty infekcji umieść zakryte na stosie dociągania nad tym paskiem. Odwróć jedną kartę infekcji na stos kart odrzuconych i umieść trzy odpowiadające im kostki chorób na dowolnym mieście wskazanym przez wylosowaną kartę. Powtórz to dwukrotnie, ponownie umieszczając trzy kostki na dowolnych miastach, które zostaną wylosowane. Następnie dobierz trzy kolejne karty, tym razem umieszczając tylko dwie odpowiadające sobie kostki na każdym z tych miast, a na końcu trzy kolejne, które dostają tylko jedną kostkę.

Odłóż na bok karty epidemii i rozdaj określoną liczbę kart na gracza (w zależności od liczby graczy) z pozostałej talii. Zdecyduj, ile epidemii chcesz uwzględnić w swojej grze i podziel resztę talii równo na te epidemie, wtasowanie karty epidemii do każdej części talii przed ułożeniem ich w stos i umieszczeniem z powrotem na talii gracza; przestrzeń.

Wstępne odczytanie instrukcji i przygotowanie do pracy zajęło prawdopodobnie godzinę. Moje dzieci i ja pomyśleliśmy, że grę można ulepszyć, uproszczając instrukcje i niektóre zmienne, aby była nieco prostsza, przynajmniej na początku. Jeśli masz problemy z nauką, istnieje wiele samouczki wideo na YouTube.

Rozgrywka: Myląca

Rozpoczyna gracz z miastem o największej liczbie mieszkańców na ręce, a reszta postępuje zgodnie z ruchem wskazówek zegara. W każdej turze gracze wybierają między różnymi akcjami: jazda/prom (podróż do dowolnego miasta połączonego białą linią), bezpośredni lot (odrzuć kartę miasta z ręki, aby podróżować do tego miasto), lot czarterowy (odrzuć kartę dla miasta, w którym się znajdujesz i udaj się do dowolnego miasta) oraz lot wahadłowy (podróż z jednego miasta z centrum badawczym do drugiego z środek).

Możesz także zbudować centrum badawcze (zagrać kartę dla miasta, w którym się znajdujesz), leczyć chorobę (usunąć kostkę choroby z miasta, w którym się znajdujesz), dzielić się wiedzą z współgracza w tym samym mieście (daj lub weź kartę odpowiadającą twojemu wspólnemu miastu) i wylecz chorobę (w dowolnym centrum badawczym odrzuć pięć kart miasta z tą samą chorobą kolor).

Gdy choroba zostanie wyleczona, znacznik leczenia można umieścić na odpowiednim polu. Instancje tej choroby mogą pozostać lub nadal się rozprzestrzeniać na planszy, ale lecząc tę ​​chorobę, możesz teraz wybić wszystkie kostki, a nie tylko jedną. Jeśli na planszy nie pozostały żadne znaczniki wyleczonej choroby, choroba ta zostaje wyeliminowana, a znacznik należy odwrócić. Gdy choroba zostanie wyeliminowana, na planszę nie może już wchodzić więcej kostek chorób.

Gdy wybierasz karty w każdej turze, choroby mogą wzrosnąć do epidemii (cztery kostki tego samego koloru w jednej miasto), co oznacza, że ​​wszystkie połączone miasta również otrzymują kostkę, a znacznik epidemii przesuwa się na naganiacz zwierza. Jeśli znacznik epidemii dotrze na ostatnie pole, wszyscy przegrywają.

Kiedy dobierasz kartę epidemii, musisz wykonać podane kroki, aby nasilić się, zarazić i nasilić, chyba że choroba została wyeliminowana. Oprócz kart miejskich istnieją również karty wydarzeń, takie jak granty rządowe, które można zagrać w dowolnym momencie; nie są uważane za akcje i nie wymagają odrzucenia. Gracze mogą mieć maksymalnie siedem kart w ręku przez cały czas.

Wiem, brzmi to dezorientująco – i tak jest. W rzeczywistości stroma krzywa uczenia się jest główną wadą tej gry. Jednak w tym miejscu naprawdę błyszczy kooperacyjny charakter tej gry. Jeśli tylko jeden lub dwóch graczy wie, jak grać, mogą pomóc innym graczom przyspieszyć w miarę postępu gry. Moje dzieci rozegrały kilka rund, zanim dołączyłem, a ich wiedza pozwoliła mi od razu wskoczyć do gry bez poświęcania zbyt dużej ilości czasu na zapoznawanie się z zasadami.

Wartość rozrywkowa: wymagająca, ale uzależniająca?

Jak powiedziałem, odgadnięcie tej gry było mylące. Tak mylące, że moja rodzina była bardzo bliska rezygnacji z tego. Początkowo mieliśmy wiele kłótni i oskarżeń: „Sprawisz, że przegramy”. „Nie, jesteś!” „Jak wygrywasz?” „Wydaje się to niemożliwe!” „Fuj! Próbowaliśmy wytępić wszyscy; musiałeś tylko leczyć wszyscy! Jesteśmy dosłownie tacy głupi.” Słowo nienawiść pojawiało się często, gdy walczyliśmy przez kilka pierwszych gier, i obawiałem się, że skończy się to ciosami.

W końcu jednak wygraliśmy, a zwycięstwo nigdy nie było tak słodkie. Ta sama grupa, która skakała sobie do gardeł, przybijała piątkę i przytulała się. Jest coś wyjątkowego i atrakcyjnego w sposobie, w jaki zespoły czują się, jakby walczyły z grą, co ostatecznie pobudza wielkie koleżeństwo i chęć kontynuowania gry.

Graliśmy w tę grę prawie 20 razy, kilka razy, prawdopodobnie przez około dziewięć lub dziesięć godzin. Instrukcje szacują, że każda gra trwa 45 minut, ale nasza zwykle trwała około 20 do 35 minut. Krótsze czasy gry zainspirowały nas do wielokrotnego grania z rzędu.

Chociaż instrukcje są skomplikowane, a rozgrywka jest na początku frustrująca, moje dzieci i ja odkryliśmy, że Pandemia jest naprawdę fajna w końcu. Po prostu musisz to wytrzymać.

Wartość edukacyjna: Promuje pracę zespołową i komunikację

Gra jest nie tylko zabawna, ale także bardzo pouczająca w zakresie zdrowia publicznego i tego, jak choroby rozprzestrzeniają się na skalę globalną. Ta gra stawia pytanie: „Czy możesz uratować ludzkość?” i na pewno skłania do wielu ciekawych rozmów. Poza tym uwielbiam nacisk na współpracę, podejmowanie decyzji, odgrywanie ról i strategie, a wszystko to poprawiało się, im więcej graliśmy.

Dużo gry kooperacyjne nie są bardzo konkurencyjne. Nie jest tak w tej grze, w której walczysz z grą (a czasem ze sobą). Kuszące poczucie pilności buduje się, gdy grupa stara się wykorzenić pandemie, zanim skończy się czas. Fakt, że nie jest to łatwa wygrana (wciąż tracimy mniej więcej połowę czasu), sprawia, że ​​sukces wydaje się jeszcze słodszy.

Zakres wieku:Dwu cyfrowy

Producent poleca Pandemic dla dzieci w wieku 8 lat i starszych, ale okazało się, że lepiej nadaje się do nastolatki i nastolatki. Ta gra wymaga cierpliwości, złożonego myślenia i scenariuszy końca świata, co może być trochę za dużo dla młodszych dzieci. Mojemu 9-latkowi trudno było nadążyć i było to trochę frustrujące. Młodsze dzieci z pewnością mogą grać zespołowo, ale nie tak dobrze, jak starsi członkowie. Powiedziałbym, że 10 i więcej jest idealne.

Cena: Złota noc gry

Możesz znaleźć tę grę w szerokim zakresie cen, od 24 USD do 40 USD. Myślę, że to uczciwe dla gry tego kalibru. Pionki, plansza i karty są wyjątkowo dobrze zaprojektowane. Złożona koncepcja uzasadnia również jej koszt; jest prawie gwarantowane, że cię wciągnie.

Jeśli kochasz tę grę, dostępnych jest wiele rozszerzeń i wersji. Wypróbuj jego odgałęzienie, Pandemiczne dziedzictwo, sezon 1 (Niebieska edycja), która kosztuje około 40 USD i jest zalecana dla osób w wieku 13 lat i starszych. W tej wersji gracze mają możliwość wpływania na elementy gry, w tym parametry chorób, postacie i świat, w którym grają. Ponieważ wszystko ewoluuje w trakcie gry, gracze mają zagwarantowane za każdym razem wyjątkowe wrażenia.

Pandemia vs. Catan

Oba są popularne, gry strategiczne że moja rodzina uwielbia grać raz za razem. Podczas gdy Pandemia skupia się na globalnych epidemiach chorób, Catan zagłębia się w rozwój małych placówek w miasteczkach i miastach oraz w jaki sposób dostęp do zasobów (materiały budowlane, armie, drogi i żywność) wpływa na sukces osady.

Pandemia jest bardziej oparta na współpracy, z drużyną grającą przeciwko grze, podczas gdy Catan to tradycyjna gra, w której przeciwnicy walczą ze sobą. Jako ktoś, kto ma tendencję do przegrywania w Catan (ale nadal jest fanem), często czuję, że walczę również z tą grą. Osobiście wolę Pandemic, ponieważ wydaje mi się, że poprawiam się w grze, im więcej razy gram, ale obie gry zasługują na miejsce w każdej nocnej rotacji gier rodzinnych.