Ben je aan het kijken Bridgerton (de verleidelijke, geestige, heerlijk vermakelijke Netflix-serie van producer Shonda Rhimes) al? Als het antwoord nee is, waar wacht je dan nog op? Maar serieus, de show, die is gebaseerd op een reeks bestverkochte romans, is precies waar ik op hoopte en meer. De historische romantiek met 21e-eeuwse gevoeligheden bevat een diverse cast, prachtige ballroomscènes in combinatie met strijkersarrangementen van Ariana Grande en Beyonce, prachtige kostuums en een sappige nieuwsbrief van horen zeggen die wedijvert met die van Roddelster. Onnodig te zeggen dat het verre van je gemiddelde bedompte periodestuk is.
Centraal in dit zeer verslavende drama uit het Regency-tijdperk staan Daphne Bridgerton (Phoebe Dynevor), een debutante die graag een geschikte liefdesmatch zoekt, en Simon Bassett, de hertog van Hastings (Regé-Jean Bladzijde) eneen 'bad boy'-type dat vastbesloten is om het enige leven te leiden. Een onwaarschijnlijk stel, de twee beginnen aan een valse verkering om elkaar te helpen navigeren op de meedogenloze huwelijksmarkt. Het wordt een beetje ingewikkeld en erg stomend vanaf daar. Ik moet Page roepen, die een boeiende leidende man is als de hertog van Hastings. Hij is ook een beetje mysterieus, eigenwijs maar charmant, enorm knap. Page trekt je mee vanaf het eerste moment dat hij op het scherm verschijnt, en hoewel je zijn acties soms gek zou kunnen vinden, ben je toch de hele tijd voor hem aan het rooten.
Aanmelden op Bridgerton was een goed idee voor Page, die met Shonda Rhimes aan de juridische serie werkte Voor de mensen. Omdat hij volledig vertrouwen had in het team van schrijvers en creatievelingen bij Shondaland, had hij alle vertrouwen dat ze zouden brengen dit verhaal tot leven brengen op een manier die het publiek aanspreekt en tegelijkertijd de diverse wereld waarin we leven laten zien vandaag. En dat deden ze zeker! Ik heb de acteur ingehaald op de rand van zijn doorbraakmoment (let op, hij speelt ook in de Amazon Prime-film Sylvie's liefde en BBC Two's Assepoester: A Comic Relief Pantomime voor Kerstmis) om te praten over het werken met de beroemde producent, het belangrijkste accessoire dat hem helpt om in karakter te komen, en het verbeteren van zijn relatie met mode.
Ik heb uitgekeken naar dit gesprek met jou omdat ik van de show hield. Ik heb tegen iedereen gezegd dat ze het moeten zien.
Oh geweldig! Bedankt. Ik denk dat alles waar je met vreugde en vrijheid over kunt kraaien, dat is waar we op dit moment naar op zoek zijn.
Voor mensen die misschien een periodestuk zien en snel de andere kant op draaien, wat zou je tegen hen zeggen? Bridgerton?
Ik zou zeggen dat het niet het periodestuk is dat je verwacht. Het is een perioderoman die opnieuw is uitgevonden voor de 21e eeuw. Het heeft een klassieke compositie, maar we spelen strijkersarrangementen van Ariana Grande, en ik denk dat dat doorwerkt in alles wat we thematisch doen. We hebben van die grote balzaalscènes en we dansen op Beyonce, Stormzy en Plan B. De energie erin is erg modern en erg sexy. Het verschil is dat we nog meer sexy kleding dragen dan tegenwoordig.
Omdat dit een Shonda Rhimes-serie is - haar eerste voor Netflix - is er natuurlijk veel geroezemoes, maar ik wil weten waarom je dit project persoonlijk wilde doen. Wat waren in het begin enkele van de belangrijkste verkoopargumenten?
Ik werk al een paar jaar in Shondaland aan een show genaamd Voor de mensen. Ik was zeer vertrouwd met de mensen met wie ik werkte bij het bedrijf en met de bedrijfsethos van binnenuit. Ik hou van de mensen in dit bedrijf en ik vertrouw ze. Als ze iets opnieuw willen uitvinden, weet ik dat ze niet alleen dit soort snelle, snelle, moderne, sexy gevoeligheid zullen brengen, maar ze hebben ook een zeer sterk gevoel van sociale verantwoordelijkheid. En dus als we het hebben over representatie, gaat het over het vertegenwoordigen van wie het publiek nu is en dat is voor mij wat we doen met het drama. Ik wist dat deze jongens het zouden doen met hun hart op de juiste plaats.
Herinnert u zich uw eerste ontmoeting met mevrouw Rhimes nog?
Haha, ja, dat doe ik. Er werd aan tafel gelezen voor Voor de mensen. Weet je wat? Ze was waarschijnlijk in een auditie en ik maakte dat deel van de kamer uit zodat ik me kon concentreren. Maar de eerste die ik me kan herinneren is dat we een tafel hadden voorgelezen voor Voor de mensen, en ze zei heel duidelijk tegen iedereen voordat we begonnen: 'Trouwens, als je een komma ziet, wil ik dat je die komma ziet. Als je woorden op de pagina ziet, verander ze dan niet. We respecteren de schrijvers in dit bedrijf, dus lees alsjeblieft wat er staat.” En dus hadden we zoiets van: "Uitstekend. Dank u, koningin Shonda. We zijn allemaal op onze plaats gezet en zullen de woorden van de pagina lezen.” Het is heel erg dat gevoel van wederzijds respect voor alle mensen betrokken bij het bedrijf waarvoor ze de toon zette, en daar heb ik enorm veel respect voor, want het gaat in twee routebeschrijving. We hebben hele goede gesprekken gehad over [Bridgerton] sindsdien scharnieren op die basis van respect voor wat mensen naar de tafel kunnen brengen en ervoor zorgen dat ze iets met integriteit maken.
Deedje leest de originele boekenreeks die Bridgerton is gebaseerd op?
ik lees de Duke en ik want dat is natuurlijk de basis voor mijn werk aan Simon. Ik gun mezelf het genoegen om de show een beetje te laten ontvouwen in de andere boeken met de rest van het publiek, dus ik kan de komende jaren heen en weer stuiteren tussen tv en boeken. Ik neem daar niet zo'n harde beslissing over. Ik wil ervan genieten zoals iedereen, net als het publiek, weet je?
Wat voor soort onderzoek of voorbereiding heb je gedaan voor de rol van Simon naast het lezen van het boek?
Ik heb er altijd een hekel aan gehad om mensen achter het gordijn te laten. De hele magie van deze industrie is dat je de truc te zien krijgt, maar je wilt niet weten hoe de goochelaar het doet. Uiteraard ben ik begonnen met het boek. Het bronmateriaal is altijd een heel mooie bron, maar ik heb geprobeerd dat zo vroeg mogelijk uit de weg te ruimen. Zodra ik wist dat ik de baan had, las ik het boek, zodat ik het boek heel snel kon vergeten. En toen had ik heel veel gesprekken met de garderobe-afdeling, wat echt cool en diepgaand was over wat de kleding zegt over de mensen en waarom ze ze dragen. We hebben veel gesproken over Simon die een Byron-ic-halsband draagt, omdat hij zo'n Byron-ic-held is. Ik kijk altijd wat voor soort literatuur er uitkwam in de periode dat je een drama aan het opzetten bent, en je hebt deze nieuwe prominente vrouwelijke schrijvers - Mary Shelly en Jane Austen - maar ze hangen rond met de moderne romantische schrijvers zoals Byron. Ze brengen deze buitenlandse invloeden mee van hun reizen door Europa, en dus spraken we daarover met de kleding en hoe de halslijnen zouden zijn anders was en hoe Byron dit juweel had waarmee hij droeg als een teken van misschien een minnaar of een geliefde, of misschien was hij gewoon een beetje prinsachtig en mysterieus. Wie weet? Maar we spraken over al deze dingen, wat de patronen op de kostuums zouden zijn, en wat we zouden kunnen inbrengen om dit gevoel van reizen en buitenstaanders te krijgen. Dat vertaalt zich in de kleding en vanuit de kleding komt het dan weer terug op het ontwikkelen van het karakter. Het is een beetje een cliché, maar het begint bij de schoenen. Je loopt in andermans schoenen naar buiten en dat doe ik graag letterlijk. Het eerste wat ik op een baan doe, is om de schoenen of laarzen vragen, zodat ik er thuis rond kan lopen terwijl ik aan het werk ben en vanaf de grond kan opbouwen.
Ik hou daarvan! Ik heb die benadering nog nooit eerder gehoord. Over de kostuums gesproken, heb je een favoriete Simon-look?
Er is een bepaald gewaad waar hij graag in rond het kasteel zit te loungen, waarvan ik zou willen dat ik het in mijn dagelijks leven kon brengen. Ik denk dat dat mijn nieuwe levensdoel kan zijn. Het is dit soort rode lakmantel, maar nogmaals, we hadden het erover dat hij op zijn reizen uit Mesopotamië terugkwam. Ik was daar dol op. Dat is waarschijnlijk mijn favoriete casual Simon-look.
Simon is een erg koppig personage en ik merkte vaak dat ik bij sommige van zijn acties tegen het scherm schreeuwde.
Dat is een understatement. Ik schreeuwde tegen het scherm precies hetzelfde als dat ik ernaar keek. En de helft van de filmperiode schreeuwde hij intern tegen Simon: 'Kom op, maat. Kraak een glimlach.”
Jij en Phoebe Dynevor, die Daphne Bridgerton speelt, zijn zo goed samen. Herinner je je het auditieproces nog?
Nou, wat het auditieproces betreft, we hebben in november een scheikunde gelezen voordat we begonnen te filmen waar Shonda aanwezig was. En dat ging duidelijk goed. En vanaf daar - ik ben hierin een beetje een purist - denk ik dat het minder gaat om het opbouwen van chemie, maar om uit de weg gaan. Het staat al op de pagina. Het staat al in de boeken. Daarom zijn ze zo populair. Het is onze taak om dat te kanaliseren en uit de weg te gaan. Dansrepetities waren daarvoor enorm, want dans is zo'n enorme manier waarop mensen zich uiten, vooral in deze periode waarin alles zo onderdrukt is. De enige plaats waar u rechtstreeks met mensen kunt communiceren, is gesanctioneerd, en de enige plaats waar u krijg deze gesanctioneerde tijd om te flirten en alle dingen te zeggen die je niet hardop kunt zeggen, is in de dansen. Dus we brachten veel tijd door met naar elkaars plaatsen te gaan en te rommelen met dansdingen, omdat ik denk dat dat het meest intieme deel is. Ook al is het een erg sexy show, de meest intieme scènes, denk ik, zijn vooral wanneer ze samen dansen. Daar hebben we dus veel tijd aan besteed en dat bracht ons natuurlijk een stukje dichterbij.
Ik wil het hebben over je eigen relatie met mode. Is stijl belangrijk voor je?
Het is iets dat ik ken en bewonder bij mensen die er een gezonde relatie mee hebben. Ik heb het gevoel dat mijn relatie is als dat ietwat ziekelijke kind van de wereld dat altijd een loopneus heeft. Maar we werken eraan. Ik probeer het wat vitamines te geven, het een beetje op te krikken. Over het algemeen vertrouw ik mensen die wijzer zijn dan ikzelf met mode. Ik speel het over het algemeen heel veilig. Ik vind het leuk om gewoon kleding te dragen en daarna laat ik mensen gaan: "Oh god, doe dat alsjeblieft niet." En dan adviseren ze mij. Ik zou het nooit in mijn eentje hebben gekund.
Het is opwindend om te zien dat tegenwoordig meer mannen risico's nemen met hun modekeuzes. Is er iemand die je opvalt?
Ik denk dat Harry Styles en Billy Porter plezier hebben. Baseline, je zou plezier moeten hebben met je mode. Het is je eerste kennismaking met mensen en een heel intieme manier om jezelf uit te drukken. Het zegt ofwel "Ik ben kleurrijk" of "Ik ben gereserveerd", of "Ik neem graag ruimte in" of "Ik neem geen ruimte in", of "Ik blijf graag in de stroom van dingen" of "Ik graag uit de stroom van dingen breken.” Al deze dingen worden in de eerste plaats uitgedrukt door je kleding, zo niet luider en beter dan je woorden ooit kon. Dus dat is best leuk. Ik weet niet hoe welsprekend ik in die taal ben, maar ik heb er veel bewondering voor. Ik denk dat dat ook een heel ander onderdeel van de show is, dat het belangrijk is om niet gebonden te zijn aan zogenaamde regels van mannelijkheid en vrouwelijkheid. In feite zijn de lijnen zo beperkt dat ze je niet in staat stellen om je volledige zelf te zijn. En dus denk ik dat de reden die me het meest te binnen schoot, is om die geforceerde regels door te drukken en ze te ontmaskeren voor de leugens die ze zijn. Het heeft mensen in staat gesteld een bredere, kleurrijkere, helderdere versie van zichzelf te zijn dan ze voorheen dachten. Ik denk dat dat is waar het bij kunst, mode en cultuur om draait.
Je hebt ook de film Sylvie's liefde komt uit met kerst. Het wordt een grote dag voor jou! Vertel me over het werken aan dat project.
Het landschap dat ze in die film schilderen is gewoon prachtig. Het was zo leuk. Het geheel is zo muzikaal. Ik ben opgegroeid met drummen en moest ze opnieuw leren spelen voor die film, wat een echte uitdaging was omdat jazzdrummen echt anders is. Ik kwam in rockbands terecht, dus de regels zijn heel anders. Ik moest alles afleren om het opnieuw te leren. Maar nogmaals, het was een heel leuke manier om een personage te bouwen, omdat het personage dat ik speel [Chico] constant naar een interne beat beweegt, en ik denk dat dat in de meeste scènes naar voren komt. Het was het leukste dat ik in lange tijd op een filmset heb gehad, en het was een geweldige filmset om bij in de buurt te zijn. Iedereen was gewoon een beetje ontspannen en uitte iets heel moois - op de pagina en in de kleding en op de foto's. Het was een plezierige ervaring om in de buurt te zijn.
Laten we praten over wat de toekomst biedt. Wat zijn enkele doelen waar je op dit moment naartoe werkt?
Ik denk dat de doelen altijd hetzelfde zijn, carrière en anderszins. Ik probeer het simpel te houden en alles te concentreren op empathie en mededogen, want daarom ben ik gaan acteren. Daarom ben ik in het algemeen begonnen met verhalen vertellen. Daarom ben ik geïnteresseerd in cultuur. Het meest lonende deel van deze baan is wanneer iemand zegt dat iets wat we hebben gedaan hen minder eenzaam heeft gemaakt of maakte dat ze de wereld begrepen of zichzelf begrepen op een manier die ze voorheen niet deden, omdat ze dat konden verhalen. Het doel is dus heel eenvoudig: om dat beter en breder te blijven doen voor meer soorten mensen, om verhalen te vertellen die uitdagen wat je denkt al te weten over de wereld, en versterken van de dingen waar we naar kijken over de wereld in termen van hoe we van elkaar houden, hoe we van elkaar houden en hoe we onszelf kunnen uiten ondanks de beperkingen die de samenleving oplegt ons. Het is erg breed, maar het is ook bewust breed, want waarom zou je niet ambitieus genoeg willen zijn om alles te doen?
Bridgerton wordt nu gestreamd op Netflix.